همسان بودن
ناهید و
زمین از نظر اندازه و جرم و تراکم، نخست ما را بر این گمان می دارد که این دو
سیاره بایستی از نظر ساختمان درونی نیز همانند باشند، بطوری که در بخش زمین خواهیم دید، زمین خاکی ما دارای گوشته ای گداخته و متحرک است و پوسته آن لایه ای است. نازک و شکننده که به قطعاتی بنام
قاره که نسبت به هم حرکت می کنند مبدل شده، مبحث تکتونیک(tectonic) در دانش زمین شناسی از اهمیت والائی برخوردار است. به موجب این مبحث قاره ها همانند قطعات یا تخته پاره هائی هستند که در مقایسه با محیط اطرافشان در وضعیت تعادل و ایستائی بوده و حالتی را بنام تعادل همستادی پدیدآورده اند و همانند کوه یخی شناور بر روی گوشته گداخته زمین شناورند.
ناهید نیز که ظاهراً از گونه ای قاره برخودار است. قاعدتاً بایستی از حالات تعادل همستادی نیز برخوردار باشد. نتایج بدست آمده از فضا
ناو پایونیر (pioneer) که مدار پیرامون ناهید را در نوردیده است، نشان می دهد که برجستگی های مهم زهره مانند:
ایشتار و
آفرودیت که در واقع قاره های سیاره مزبور بشمار می آیند. از این ویژگی بی بهره بوده و آثاری از تعادل همستادی در آنها دیده نمی شود.
هر چند فعالیت های تکتونیکی وسیعی در ناهید به چشم نمی آید، ولی وجود پوسته نازک در مناطق پست و پوسته ستبر در مناطق مرتفع، بیانگر آن است که، زهره مرحله وسیعی از گداختگی و انتقال حرارت گوشته خود را می گذارند.
ضرورت تائید بحث تکنونیک تک صفحه ای ناهید ایجاب می کند که پوسته سیاره مزبور ضخیم تر از پوسته زمین باشد. بررسی های انجام شده بوسیله اقیانوس شناسان آمریکائی نشان می دهد پوسته ناهید در زیر منطقه آفرودیت از 160 کیلومتر قراتر می رود. مفهوم این وضعیت آن است که مناطق ایشتار و آفرودیت احتمالاً تنها قاره هائی در سیاره ناهید هستند که طی روزگاران گذشته متورم گردیده و تا کنون بطور ثابت برجان باقی مانده اند.