امام حسین علیه السلام پس از سرباز زدن از بیعت با یزید، شبانه به خانه خویش آمد و آن شب را که 27 رجب سال 60 هجری بود در خانه ماند. ولید سرگرم بیعت گرفتن از عبدالله بن زبیر شد اما او نیز از بیعت سرباز زد و همان شب مدینه را به سوی مکه ترک کرد.
صبح که شد، ولید مردی از بنی امیه را با هشتاد سوار از پی او فرستاد، ولی چون عبدالله بن زبیر از بیراهه رفته بود به او دست نیافتند و باز گشتند.
فردای آن شب، ولید حسین علیه السلام را احضار کرد تا از او برای یزید بیعت بگیرد.
حسین علیه السلام به فرستادگان ولید فرمود:« بگویید تا بامداد فردا درنگ کند. آن گاه تو در این باره اندیشه کن، ما نیز می‌اندیشیم.»
ولید آن شب را نیز به امام فرصت داد. اما امام همان شب از مدینه خارج و رهسپار مکه شد.

منابع:

• ارشاد مفید، ج 2، ص 31 و 32 .
• بحارالانوار، ج 44، ص 326.

مراجعه شود به:

• دستور یزید برای بیعت مخالفین

امام حسین علیه السلام پس از سرباز زدن از بیعت با یزید شبانه به خانه خویش آمد و آن شب را که 27 رجب سال60 هجری بود در خانه ماند و ولید آن شب سرگرم بیعت گرفتن از عبدالله بن زبیر شد و او نیز از بیعت سرباز زده و همان شب مدینه را به سوی مکه ترک کرد.

چون صبح شد ولید مردی از بنی امیه را با هشتاد سوار از پی او فرستاد، ولی چون عبدالله بن زبیر از بیراهه رفته بود به او دست نیافته و باز گشتند.

عصر فردای آن شب که روز شنبه بود ولید گروهی را نزد حسین علیه السلام فرستاد تا نزد ولید رفته و برای یزید با ولید بیعت کند.

حسین علیه السلام فرمود: تا بامداد فردا درنگ کنید. آن گاه شما در این باره اندیشه کنید، ماهم می اندیشیم. آن شب را نیز از حضرت دست برداشتند و اصراری نورزیدند و حضرت در همان شب یکشنبه 28 رجب بود که از مدینه رهسپار مکه شد.

منابع:

ارشاد مفید، ج 2، ص 31 و 32 .

و بحارالانوار، ج 44، ص 326.

مراجعه شود به:

مرگ معاویه و درخواست بیعت