تاریخچه ی:
خلقت عالم به برکت وجود چهارده معصوم
تفاوت با نگارش: 3
| - | د ایا یادی ا اس ک این خداوند، ((ت مد مفی ی ه عیه و |رس اه)) و ((ائمه اا لیه ام|ا ار)) هد و ایر موا ام از سمنها و مین ((ه|ب)) و ((ن))، ب ا ن و رای ها ل ه ان. در ای زمینه، روایات فروان وارد ت که ا ها ااره ای ی از آنها اری: |
+ | موجودت ان همه ا پن نور مقدس آفریده شده اند. یام اسلم در ای بار چین فده است: />خداوند عال م هل یت را نگمی آفرید که نه آسمن ر افراشته د و نه زمین گترد، ه عرشی نه بهشتی و نه دوزخی. م خداد را تسبیح ی کردی آن هنگا ک تسبیح‌کننده‌ای نبود. هنگامی که خداون خات ها را بیای نور مرا کات ا آ ((رش)) بیارید؛ پس نور رش از نور من ست نور ن ا نو خدا ست و من با برتر از رش هستم.
نگاه نور ((ضرت امیرالمؤمنین عی لیه للام |علی ب ی طالب)) را شکافت و ز آ فرشتگان را آد؛ س ر رشتگان از ر عی بن ی طال ست و ن وی ز نور خداست و نور علی یه اللا تر از ملائکه است.
آن‌اه نور دخترم را شکات و از آن آسمان ه و زمن را بیافری؛ پس نور آسمانها و زمین از نور در ((رت فاطمه زرا یهاسلام |فامه)) است و نور فاطمه از نو خداست و ولتر از آسمانها و می است. |
| - | رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: خداوند ما انوار خمسه طیّبه را آفرید، هنگامی که نه آسمانی بود، نه زمینی، نه عرشی، نه بهشتی و نه آتشی. |
+ | ::{picture=ahlbeit.jpg height=314 width=419}:: |
| - | ما خدان را سبیح ی کدی نگامی ک هی یی و ی می کردیم وی که هیچ یسی نود و چ خداوند اد رمو نور ما کافت و ش ا از نور من فرید و من از عرش با فیلیت ر. س نور ((حضرت امیرالممنین علی علیه السلام|لی ن ابیطاب)) را شکافت و از آن ((لاکه)) را آفرید و لی از ئکه ف است و س نور د ((حت فامه را علیاسل|فاطمه ا)) شکا و از آن ساها و مین را آفرید و فطه از ماها و ی ال ات س نور ((حضرت امام حسن متبی علیه السلام|حن)) ر شکا رشید ما ا فرید و حن ا خوشید و مه ال است.
نور((حضرت امام ین علیه السلام| سین)) ر کا و ا و ((حوریا هی|رالعین)) را رید سی ا بت و حوراین اف ا سس خداد ا نور حسین، ائمه دیگ ا رید. |
+ | نا نو ((حضرت امام سن مجتبی عیه ام |حسن)) ک و ز آ ید و ه را ید؛ پس نو خورشید و ا از نور حسن ا ور وی ز نور دات و ن ولاتر از خورید و ماه ات.
گ نور ((حضرت امام سین علیه السلام |ی)) را شکافت و از آن بهشت و ((حریان هشتی |حورالعین)) را آفرید. پس نور هشت و حورالعین از ی است و نور حسی ز نور خد حین ولاتر ا بهشت و رالعی اس.
ان از نور سی، ائه یگر را آفرید. ها ((رت اما سجاد ی الام|لی ب حسین)) و ((حضرت امام محم باقر علیه السلام|محم بن علی)) و ((حضر ا فر اد ی الام|عفر بن محمد)) و ((حرت امم موی کاظم لیه الام|موسی ب ع)) و ((حضرت امام ا علیه السلام|علی ن موسی)) و ((حضر ما ممد جوا یه لم|محمد بن علی)) و ((حضرت ام هی یه السلام|علی بن محمد)) و ((حضرت امام س عسگری عیه لسام|سن ب لی)) و ((حضرت ام مهدی اان ادا|حجه بن الحسن المهدی)) لیهم لسلام د. |
| - | ا یدالابدین ((حت امام ج ی سلام|ی ب سین)) و سپس (( مد باق لیه لا|محمد علی)) و ((ضرت ما ع ی اسام|ر بن مد)) و سس ((ضرت مام می کام یه لسلام|موی ب عفر)) و سس ((حت مم ا علی اسلام|علی بن موسی)) ((حضر اام مد جوا علی الام|م لی)) سپس ((حضرت امام های علیه السلام|علی م)) و سپ (( اام ن عسگی عیه السلم| ن ی)) سپس (( ما هد ارانا له لف| الحس المهدی)) علیهم السلام اند. |
+ | ا باقر لیه اللام در حیی ادامه‌ی مج ا چی ای ی‌ید: />سپس ون سلش مود: قم ه زت لام ر و علی و ان ما ید، ه نم و زمی آسان و ملک هی مو یگری ا نمی آیدم.
ای ممد! لیل و بیب رگزیده و حو‌تین ملوق من هی الین کسی ک من ق ر با آ ابتدا کرد‌م و پس ا آن علی بعد ا ا ائم ید....» />سپس امام باق علیه السلام فرمود:«ما علّت ق موقت و سب ی عباشان هسی. سب مت داون ایی. پس ن داد نور ا ا در ل (( آد یه السام|آدم علیه السلام)) قرار داد...» |
| - | امام باقر علیه السلام می فرماید: سپس خداوند به رسولش محمد صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: به عزت و لال و بلندی شأنم، اگر تو و علی و عترت شما نبودید، من بهشت و جهنم و مکان و زمین و آسمان و ملائکه و هیچ خلق دیگری را نمی آفریدم.
ای محمد! تو خلیل و حبیب و برگزیده مخلوقات من و محبوبترین آفریده های من هستی و تو اولین خَلقی هستی که من خلقت را به آن ابتدا کرده ام و پس از آن علی امیرالمؤمنین و بعد از او ائمه هُداه که من همه خلق را برای شما آفریده ام. . .
سپس امام باقر علیه السلام فرمود: ماییم علّت خلق مخلوقات و بب تسبیح و عبادتشان. پس سبب معرفت خدان مائم. . . و پس از آن خداوند، نور ما را در صلب ((حضرت آدم علیه السلام|آدم عیه السلام)) قرار داد . . .
توضیح: خلقتی که در اینگونه روایات ده، به معنای خلقت نور چهارده معصوم و حقیقت آنهاست که قبل از حضرت آدم علیه السلام بوده است.
اما خلقت بدنهای آنها همین تولدی است که به صورت ظاهر برای آنها در دنیا هست. |
+ | تویح: خلقتی که در این قبیل روایات مد، به معای خلقت نور و یقت چهارده معصوم است که قبل از حضرت آدم علیه السلام بوده است.
اما خلقت بدن های آنها همان تولد ظاهری آنهاست. |
| | منابع: | | منابع: |
| | بحارالانوار، ج 25، ص 16 تا 20. | | بحارالانوار، ج 25، ص 16 تا 20. |
| | + | بحار الانوار، ج 25، ص 16، حدیث 30. |
