هنگامی که مردم با علی علیه السلام بیعت کردند، امام به سوی مسجد حرکت فرمود و خطبه خواند.
سپس به امام حسن علیه السلام فرمود:
« به منبر برو و به گونه‌ای سخنرانی کن که قریش بعد از من، مقام تو را انکار نکنند و نگویند حسن بن علی چیزی نمی‌داند.»
امام حسن علیه السلام به منبر رفت و در دفاع از ولایت و شأن و منزلت پدر خویش از پیامبر خدا سخنانی را بازگو نمود.

آن گاه امام علی به امام حسین فرمود:« فرزندم تو نیز بالای منبر برو و به گونه‌ای سخنرانی کن که قریش بعد از من، مقام تو را انکار نکنند و نگویند حسین بن علی چیزی نمی‌داند، سخن تو باید دنباله سخن برادرت باشد.»
حسین علیه السلام بر منبر رفت و پس از حمد و ثنا و درود بر پیامبر خدا فرمود:
« ای مردم از پیامبر خدا شنیدم که فرمود:« علی شهر هدایت است. کسی که وارد آن شود نجات می‌یابد و کسی که سر باز زند، هلاک می‌گردد.»

علی علیه السلام آنان را تحسین نمود، آن گاه فرمود:
« ای مردم؛ شاهد باشید که این دو فرزندان پیامبر خدا هستند و امانتی هستند که به من سپرده شده‌اند. من نیز آنان را به شما می‌سپارم و نزد شما به امانت می‌گذارم. ای مردم! پیامبرخدا درباره‌ی چگونگی رفتارتان با آنان از شما سؤال خواهد کرد.»

منابع:
بحار الانوار، ج 40، ص 202، حدیث 6- توحید صدوق، ص 318 و 323.

مراجعه شود به:
عظمت امام حسین علیه السلام از زبان پیامبر اکرم
احترام ویژه به امام حسین علیه السلام

هنگامی که مردم با امیرالمؤمنین علی علیه السلام بیعت کردند، امام به سوی مسجد حرکت فرمود و خطبه خواند. سپس به امام حسن علیه السلام فرمود:« به منبر برو و به گونه‌ای سخنرانی کن که قریش بعد از من، مقام تو را انکار نکنند و نگویند حسن بن علی چیزی نمی‌داند.»
امام حسن به پدر عرض کرد:« چگونه به منبر بروم و سخن بگویم در حالی که شما در میان مردم هستی و می‌شنوی و می‌بینی.»
امام فرمود:« من خودم را از تو پنهان می‌کنم. صدایت را می‌شنوم و تو را می‌بینم اما تو مرا نمی‌بینی.»
امام حسن علیه السلام به منبر رفت و در دفاع از ولایت و شأن و منزلت پدر خویش از پیامبر خدا سخنانی را بازگو نمود.
آن گاه امام علی به امام حسین فرمود:« فرزندم تو نیز بالای منبر برو و به گونه‌ای سخنرانی کن که قریش بعد از من، مقام تو را انکار نکنند و نگویند حسین بن علی چیزی نمی‌داند. به سخن تو باید دنباله سخن برادرت باشد.»
حسین علیه السلام بر منبر رفت و پس از حمد و ثنا و درود بر پیامبر خدا فرمود:« ای مردم از پیامبر خدا شنیدم که فرمود:« علی شهر هدایت است. کسی که وارد آن شود نجات می‌یابد و کسی که سر باز زند، هلاک می‌گردد.»
علی علیه السلام او را به سینه چسبانید و بوسید. آن گاه فرمود:« ای مردم؛ شاهد باشید که این دو فرزندان پیامبر خدا هستند و امانتی هستند که به من سپرده شده‌اند. من نیز آنان را به شما می‌سپارم و نزد شما به امانت می‌گذارم. ای مردم! پیامبرخدا درباره‌ی چگونگی رفتارتان با آنان از شما سؤال خواهد کرد.»

منابع:
بحار الانوار، ج 40، ص 202، حدیث 6- توحید صدوق، ص 318 و 323.

مراجعه شود به:

حضور در جنگ و مبارزخواهی

محبوب ترین اهل زمین نزد آسمانیان

احترام ویژه به امام حسین علیه السلام