- | ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|حسن)) و ((حضرت امام حسین علیه السلام|حسین)) علیهما السلام ر زمان حات ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله ))حضر ا با نوا (اای، ای پدر) ا می دند حسن به پدر خود ی لی اسام خطاب می کرده (یا ابا الحسین)
هنامی ک رسول خدا تحا ف پدر خویش را با عنوان (یا ابانا، ای پدر) صدا می زدند و در روایتی از امیرالمؤمنین آمده است که حسن و حسین به من خطاب پدر نکردند تا ینکه پیامبر خدا وفات کرد. |
+ | ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|امام حسن)) و ((حضرت امام حسین علیه السلام|امام حسین)) علیهما السلام، ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله )) ر «یابی» (ای پر) صدا می زدند و در خود امام لی، را به نام پدر ادر خود میواندند ( اام حسن به پدر خود طاب ی کد: «یا ابا الحسی»(ای در حسی) و امام حسین به پدر خود خطاب میکرده:«یا ابا الحسن» (ای پدر حسن).) بع از ارتحا رسول خدا و ک پدر خویش را «یا ابانا»، (ای پدر ما) صدا زدند. />در روایتی از امیرالمؤمنین آمده است که «حسن و حسین به من پدر خطاب نکردند تا وقی پیامبر خدا وفات کرد.» |
| منابع: بحار الانوار، ج 35، ص 61. | | منابع: بحار الانوار، ج 35، ص 61. |