تاریخچه ی:
خضر
حضرت خضر یکی از پیامبران معاصر ((حضرت موسی علیه السلام)) بود. او همان عالم الهی بود که موسی به دیدارش رفت و در قرآن بدون ذکر نامش با عبارتی درخشان ستوده شده است:«عبداً من عبادنا اّتیناه رحمة من عندنا و علمنا من لدنا علماً.» (او یکی از بندگان ما بود که رحمت خویش را به سویش فروفرستادیم و از نزد خویش به او علم آموختیم.)
در قرآن کریم درباره حضرت خضر غیر از توصیف مذکور و داستان همراهی حضرت موسی با او چیز دیگری ذکر نشده است.
از فرمایش ((حضرت امام جعفر صادق علیه السلام|امام صادق علیه السلام)) چنین بر میآید که خضر را خدا به سوی قومش مبعوث فرموده بود و او مردم را به سوی توحید و اقرار به ((تعداد پیامبران الهی|انبیاء)) فرستادگان خدا و کتاب های او دعوت میکرد. از معجزاتش این بود که روی هر زمین خشکی مینشست، زمین سبز و خرم می گشت، و دلیل نامش، خضر(سبز) نیز همین است. نام اصلی خضر «تالیا بن ملکان بن عامر بن أرفخشید بن سام بن نوح علیه السلام» بود.
منابع:
تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج 13
تفسیر نمونه، ج 13