حضرت خضر یکی از پیامبران معاصر حضرت موسی علیه السلام بود. او همان عالم الاهی بود که موسی به دیدارش رفت و در قرآن بدون ذکر نام با عبارتی درخشان ستوده شده است:«عبداً من عبادنا اّتیناه رحمة من عندنا و علمنا من لدنا علماً.» (او یکی از بندگان ما بود که رحمت خویش را به سویش فروفرستادیم و از نزد خویش به او علم آموختیم.)
در قرآن کریم درباره‌ی حضرت خضر غیر از توصیف مذکور و داستان همراهی حضرت موسی با او چیز دیگری ذکر نشده است.
از فرمایش امام صادق علیه السلام چنین بر می‌آید که خضر را خدا به سوی قومش مبعوث فرموده بود و او مردم را به سوی توحید و اقرار به انبیاء و فرستادگان خدا و کتاب‌های او دعوت می‌کرد. از معجزاتش این بود که روی هر زمین خشکی می‌نشست، زمین سبز و خرم می‌گشت و دلیل نامش، خضر(سبز) نیز همین است. نام اصلی خضر «تالیا بن ملکان بن عامر بن أرفخشید بن سام بن نوح علیه السلام» است.

منابع:
تفسیر المیزان،‌ علامه طباطبائی،‌ ج 13
تفسیر نمونه،‌ ج 13

بر اساس آنچه از برخی از روایات آمده است حضرت خضر یکی از انبیاء معاصر حضرت موسی علیه السلام بوده و همان عالم الهی است که حضرت موسی علیه السلام دیدارش نمود که خداوند متعال بدون ذکر نامش به او را ستوده و فرموده است: « عبداً من عبادنا اّتیناه رحمة من عندنا و علمنا من لدنا علماً» در قرآن کریم درباره حضرت خضر غیر از توصیف مذکور و داستان همراهی حضرت موسی با ایشان چیزی نیامده است.

از روایت محمد بن عماره که از امام صادق علیه السلام نقل شده است چنین بر می آید که آن جناب پیامبری مرسل بوده که خدا به سوی قومش مبعوثش فرموده بود و او مردم را به سوی توحید و اقرار به انبیاء فرستادگان خدا و کتابهای او دعوت می کرد. معجزاتش این بود که روی هیچ چوب خشکی نمی نشست مگر اینکه سبز می شد و بر هیچ زمین بی علفی نمی نشست مگر اینکه سبز و خرم می گشت و اگر او را خضر نامیدند به همین جهت بوده است و این کلمه با اختلاف مختصری با حر کاتش در عربی به معنای سبزی است وگرنه اسم اصلیش « تالیا بن ملکان بن عامر بن أرفخشید بن سام بن نوح علیه السلام» است.

بدیهی است نام این مرد هر چه باشد مهم نیست مهم این است که او یک مرد دانشمند الهی و مشمول رحمت خاص پروردگار، مامور به باطن و ازنظام تکوینی جهان آگاه و از پاره ای از اسرار و رموز اّفرینش مطلع بوده است.

منابع:

تفسیر المیزان ،‌ علامه طباطبائی ،‌ ج 13

تفسیر نمونه ،‌ ج 13