زمین در اسلام از نظر مالکیت به سه نوع اصلی تقسیم میشود زمینهائی که ملک جامعه است، زمین هایی که ملک دولت است، زمین هایی که ملک شخصی است.

همه زمین هائی که به دست بشر آباده شده و از راه جهاد اسلامی در قلمرو اسلام در آمده اند ملک جامعه اسلامی شمرده میشوند و احدی نمی تواند حتی یک متر از آنها را بخرد یا بفروشد. حکومت اسلامی این زمینها را به دست اشخاص یا مؤسسات می سپارد تا از آنها بهره برداری کنند و قسمتی را در برابر زحماتشان برداشته و قستمی دیگر را به خزانه جامعه اسلامی واریز کنند تا به وسیله حکومت اسلامی درباره مصالح امت صرف شود.
به این قسمت از درآمد که سهم امت است خراج می گویند زمین های آباد بین النهرین از همین قبیلند.

امام صادق علیه السلام فرموده است این زمین ها متعلق به همه مسلمانان است چه مسلمانانی که در این زمانند و یا مسلمانانی که پس از این خواهند آمد.
حکومت اسلامی که مسئولیت حفظ مصالح عمومی را به دوش دارد باید در استفاده بهینه از این زمین ها بکوشد.

منابع: شناخت اسلام از دکتر سید محمد بهشتی، ص 467.