مهندس جرج هربرت بلانت استاد فیزیک عملی و دارای درجه B.A از دانشگاه کالیفرنیای «لوس آنجلس». ـ آقای مهندس بلانت آیا شما به عنوان یک دانشمند به خداوند ایمان دارید؟ من نه تنها به خدا ایمان دارم بلکه به او اعتماد و توکل هم دارم. خداشناسی من یک ذهنیت متروک فلسفی نیست بلکه اندیشه ای واقعی است. ـ آقای بلانت اصلاً علت ایمان آوردن به خدا چیست؟ بنا به گواهی اکثر افکار فلسفی، دلالت های عمومی، سرانجام ما را به وجود آفریننده ماهر و چیره دست هدایت می کند. با این همه، فلاسفه ای مثل اسپنسر خدا را قابل شناسایی نمی دانند. چون آنها خدا از طریق صفاتی که در کتابهای مقدس آسمانی ذکر شده است نمی شناسند. این نارسایی که فلاسفه در مورد دلالتهای عمومی پیش می کشند، باز هم نمی تواند موضوع خداشناسی و یکتاپرستی را که کتاب های مقدس گفته اند، رد می کند. ـ پس شما وجود خداوند را مثل امور بدیهی و مسلم، بی نیاز از اثبات می دانید؟ بله، چون از نظر فلسفی وجود خداوند امری بدیهی و روشن است و دلایل بدیهی را اثبات نمی کنند، بلکه آن را مبدأ قرار می دهند. دلایل خداشناسی هم متعدد است و مهمترین آنها عبارت است از: 1-دلایل مربوط به هستی شناسی. 2-دلایل مبتنی بر حکمت علت غایی و نهایی. 3-دلایل برآمده از انسان شناسی. انسان، یعنی انسان متفکر عاقبت به این نتیجه می رسد که خواهی نخواهی خالق و ناظمی برای جهان قبول کند. از آن پس خدا شناسی در مجموعه مسلمات و بدیهیات زندگی او محل مهمی را به دست می آورد. ـ آقای بلانت اگر دلایل موافق و مخالف وجود خدا را با هم مقایسه کنیم به چه نتیجه ای می رسیم؟ می بینیم که دلایل منکرین وجود خداوند را باید به زور به خود بقبولانیم. در حالیکه قبول دلایل معتقدان به خدا آسانتر است. چون با روشن بینی همراه است ولی قبول دلایل مخالفین با عناد و دشمنی با حقیقت توأم است. عده ای از ترس اینکه ایمان به خدا قسمتی از آزادی های شخصی آنها را از بین خواهد برد از قبول دین سرباز می زنند. دانشمندانی که مطالعات علمی می کنند از محدود بودن آزادی فکر می ترسند. ایمان حقیقی پس از توجه و بازگشت به سوی پروردگار ایجاد می شود. من ایمانم نسبت به خداوند مبتنی بر عقل و منطق است. من خدا را همواره ناظر و بر اعمال خود می دانم و معتقدم که همواره در پیشگاه او ایستاده ام.