تاریخچه ی:
خبیب بن عدی
خبیب بن عدی، از ((قبیله اوس|قبیله اوس)) و از جماعت ((انصار)) بود. وی از بزرگان صحابه و از علاقه مندان به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم بوده است. برخی از تاریخ نگاران، خبیب را از زمره شرکت کنندگان در بدر دانسته اند. ولی برخی درباره حضور وی در ((جنگ بدر|نبرد بدر)) ابراز تردید کرده اند. او در سال سوم هجری به همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در ((جنگ احد)) شرکت نمود
خبیب انصاری در سال سوم هجرت به همراه گروهی از فضلای صحابه به عنوان مبلغ اسلام و علم قرآن راهی سرزمین قبایل ((عضل)) و ((قاره)) شد. هنگامی که به ((رجیع)) رسیدند، جمعی از جنگجویان قبیله عضل و قبیله قاره به تحریک بنی لحیان به آنان هجوم آوردند و چهار تن از سپاه تبلیغ اسلام را به قتل رساندند و سه تن دیگر به نام های خبیب بن عدی، ((عبدالله بن طارق)) و زید بن دثنه را اسیر نمودند
مشرکان پیمان شکن برای تسلیم کردن و فروختن اسیران به قریش راهی مکه شدند. در میان راه عبدالله بن طارق خود را از کمند نگهبانان رهانید و با آنان مبارزه کرد تا این که کشته شد و خبیب و ((زید بن دثنه انصاری)) در مکه به فروش رسیدند
خبیب مدت سه ماه در مکه زندانی بود. او در مدت اسارت با قرآن دمساز بود و شب ها را به عبادت به سر می برد و از خوردن غذاهای گوشتی مشرکین خودداری می نمود. زنان قریش از شنیدن صدای قرآن او گریه می کردند. به هر روی در ((ماه صفر|صفر)) سال چهارم هجری وی را در تنعیم به دار آویختند
گویند: به هنگام کشته شدن دو رکعت نماز گزارد و برای این که مبادا گفته شود از شهادت می ترسد، نماز خود را طول نداد
منابع:
اسد الغابه، ج 2، ص120؛ سفینه البحار، ج 2، ص 543؛ الاصابه، ج 1، ص 418؛ الاستیعاب، ج 1، ص 429؛ المغازی، ج 1، ص 354؛ قاموس الرجال، ج 4، ص 159