عبدالله بن عباس می گوید: از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که می فرمود: در شب معراج مرا وارد بهشت کردند، که نوری به صورتم برخورد به جبرئیل گفتم: این نوری که دیدم چه بود؟
گفت: ای محمد این نور خورشید و ماه نیست. بلکه نور حوریه ای از حوریه های علی بن ابی طالب (علیه السلام) بود که از قصرش سرک کشید و به تو نگریست و خندید و این نور از دهانش خارج شد و آن
حوریه در بهشت می گردد و می چرخد تا امیرالمؤمنین (علیه السلام) وارد بهشت گردد.
بحارالانوار، ج 39، ص 236، حدیث 21 ----------- کشف الیقین
مراجعه شود به:
با پیامبر - ص - در برترین درجات بهشت