خدیجه در مرگ کودک شیرخوار خود، قاسم، می‌گریست و می‌گفت:« سینه‌هایم پر از شیر شده است. در سوگ کودکم گریه می‌کنم.»
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به او فرمود:« ای خدیجه! آیا دوست نداری روز قیامت وقتی به دروازه بهشت نزدیک شوی، ببینی که فرزندت آنجا ایستاده و آمده دستت را بگیرد و وارد بهشت کند و در بهترین جاهای آن جایت دهد؟ خداوند، کریم‌تر از آن است که میوه دل مؤمنی (فرزندش) را از او بگیرد و سپس او را زجر و عذاب دهد.»

منابع:

• بحارالانوار، ج16، ص15 --- الکافی

مراجعه شود به:

• ویژگی های برجسته خدیجه

خدیجه در مرگ کودک شیرخوار خود قاسم می‌گریست که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نزد او آمد و فرمود: چرا گریه می کنی؟ خدیجه گفت: سینه‌هایم پر شیر شده است به همین خاطر در غم مرگ کودکم گریه می‌کنم.
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: ای خدیجه! آیا دوست نداری روز پاداش «قیامت) به دروازه بهشت نزدیک شوی و بیابی که فرزندت آنجا ایستاده و دستان تو را می‌گیرد و وارد بهشت می‌کند و در برترین جاهای آن جایگزین می‌کند؟ و این ویژگی برای هر مؤمنی هست.
به راستی خداوند کریم تر از آن است که میوه دل مؤمنی (فرزند) را از او بگیرد و سپس با این وصف او را عذاب کند.

مراجعه شود به:
ویژگی های برجسته خدیجه