تاریخچه ی:
حضرت خدیجه در مرگ فرزندش
تفاوت با نگارش: 1
- | خدیجه در مرگ کودک شیرخوار خود ((قاسم )) میگریست که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نزد او آمد و فرمود: چرا گریه م کنی؟ خدیجه گفت: سینههایم پر شیر شده است به همین خاطر در مرگ کودکم گریه میکنم.
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: ای خدیجه! آیا دوست نداری روز پاداش ((«قیامت))) به دروازه ((بهشت|بهشت )) نزدیک شوی و بیابی که فرزندت آنجا ایستاده و دستان تو را میگیرد و وارد بهشت میکند و در برترین جاهای آن جایگین میکند؟ ین ویژی رای هر مؤمنی هست.
به راستی خداوند کریم تر از آن است که میوه دل مؤمنی (فرزند) را از او بگیرد و سپس با این وف او را عذاب کد. |
+ | خدیجه در مرگ کودک شیرخوار خود، ((قاسم))، میگریست و میگفت:« سینههایم پر از شیر شده است. در گ کودکم گریه میکنم.» ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم)) به او فرمود:« ای خدیجه! آیا دوست نداری روز ((قیامت)) وقتی به دروازه ((بهشت|بهشت)) نزدیک شوی، ببینی که فرزندت آنجا ایستاده و آمده دستت را بگیرد و وارد بهشت کند و در بهترین جاهای آن جای دد خداوند، کریمتر از آن است که میوه دل مؤمنی (فرزندش) را از او بگیرد و سپس او را جر و عذاب دد.» |
- | مراجعه شود به:
((ویژگی های برجسته خدیجه)) |
+ | !منابع: *بحارالانوار، ج16، ص15 --- الکافی
!مراجعه شود به: *((ویژگی های برجسته خدیجه)) |