تاریخچه ی:
حسن خلق و سوء خلق
حسن خلق یا خوش اخلاقی یکی از اصول مهم اخلاقی است.
خوش اخلاقی در مسائل تربیتی چنان مؤثر و سازنده و دارای نقش استثنایی است که پیوسته در متون دینی قرآن و روایات مورد تأکید قرار گرفته است.
قرآن کریم شخصیت ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|پیامبر خدا صلی الله علیه و آله)) را به دلیل اخلاق نیکویش میستاید و در سوره قلم، آیه 4 میفرماید:«__انک لعلی خلق عظیم__» (تو، ای پیامبر، اخلاقی بس نیکو داری.)
حسن خلق مؤمن نشانگر عمق ایمان اوست.
پیامبر اسلام فرمود:«تقوا و حسن خلق سبب بهشت رفتن بیشتر افراد امّت من خواهد بود.»
و نیز فرمود:«پاداش کسی که اخلاق نیکو دارد، همانند پاداش روزه دار نمازخوان است.»
((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|امام باقر علیه السلام)) نیز میفرمود:«کاملترین ایمان را خوشاخلاقترین مومنان دارا هستند.»
منابع :
بحارالانوار، ج 71، 372 - 375، ح 5، 6