کلیات گیاه شناسی
جو دوسر از قدیم الایام توسط مردم ژرمن و اسلاو کشت میشده است . گیاهی است یکساله که ارتفاع آن تا یک
متر می رسد میوه آن خوشه ای و دراز و دارای غلافی دو سر می باشد . جو دو سر دو نوع می باشد که بنام بهاره و پایئزه نامیده می شود این گیاه علوفه خوبی برای حیوانات مخصوصا اسب است .
ترکیبات شیمیایی
جو دو سر دارای حدود 7% مواد چرب ، 14% مواد ازته و 60% مواد نشاسته ای می باشد . بعلاوه ارسنیک ف
اسید اگزالیک و ید نیز در آن وجود دارد .
خواص داروئی: جو دو سر از نظر
طب قدیم ایران معتدل یعنی نه سرد است و نه گرم . البته عده ای عقیده دارند که این گیاه کمی خشک است .
- جو دو سر طبق تحقیقاتی که جدیدا انجام رگفته در کاهش کلسترول خون اثر معجزه آسایی درد .
- مقوی اعصاب است .
- ضد عفونی کننده بدن می باشد.
- تقویت کننده بدن می باشد .
- ادرار آور و ملین است و یبوست رابرطرف می کند.
- مقوی قلب و خون است .
- تسکین دهنده درد است .
- جوشانده جو دو سر در برطرف کردن بیماریهای پوستی و اخلاط خونی نیز موثر است .
- برای لاغر شدن هر روز جو دو سر بخورد .
- اگزما را درمان می کند .
- برای درمان زخ هایی که یدر خوب می شوند جو دو سر را در کرده و با شراب سفید مخلوط کنید و روی این قبیل زخم ها بگذارید .
- و بالاخره این گیاه اثر ضد سرطان درد . استفاده مدام این گیاه از سرطان جلوگیری می کند.
مضرات : مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .