جابربن عبدالله انصاری نقل می کند:
روزی پیامبر خدا با حسن و حسین علیهماالسلام به مسجد رفت، برای مردم خطبه خواند و فرمود:« ای مردم، اینان عترت پیامبر شما و اهل بیت و ذریه و جانشینان اویند.
خداوند به کرامت خویش به آنان شرافت بخشید، سرّ خویش را نزد آنان به ودیعه نهاد و از آنان خواست که از غیب او محافظت نمایند. سرپرستی بندگانش را به آنان سپرد و آنان را بر امر پنهانش آگاه ساخت.او حکمت خویش را بر آنان القا فرمود، آنان را بر امر بندگانش ولایت داد و بر خلقش امیر ساخت؛ آنان را برای فرو فرستادن وحی خویش برگزید و فرشتگان را به امر آنان گمارد و حکمت و قلمرو خویش را نیز در اختیار آنان گذارد.
او آنان را برای سرٌ خود برگزید، نشانه های دین خودش قرار داد و بر بندگانش گواه ساخت؛ اینان پیشوایان هدایتیافته و نسل پاک و ذریه نبوی و بزرگان علوی و امت معتدل و کلمه برتر و سروران اهل دنیا هستند. اینان برای کسانی که به آنها پناه برند، پناه و برای کسانی که به آنها تمسک جویند، سبب نجات هستند. کسی که آنان را دوست بدارد خوشبخت است و کسی که با آنان دشمنی ورزد بدبخت است. کسی که پشت سر آنان حرکت کند و پیرو آنان باشد از عذاب خدا در امان است و کسی که از پیروی از آنان سرپیچی کند گمراه خواهد شد و به آرزوهایش دست نخواهد یافت. آنها مردم را به سوی خدا فرا میخوانند و از او سخن میگویند و به فرمان او عمل میکنند. در خانههایشان وحی و قرآن نازل گشته و جبرئیل به سوی آنان معبوث شده است.»
منابع:
بحار الانوار، ج 26، ص 258، حدیث 35- مشارق الانوار.
مراجعه شود به:
معرفی حسین به مردم از نظر دودمان و فضیلت
پیامبر اکرم و معرفی و سفارش اهل بیت به مردم
پیامبر اکرم و معرفی امام حسین علیه السلام به مردم و خبر از شهادتش
توصیف عظمت حسین علیه السلام