تدابيري براي تسريع پردازش فايل
برخي از اين تدابير كه در بعضي از سيستمها پياده سازي شده‌اند, عبارتند از :
- ايجاد حافظه نهان براي ديسك (گاه موسوم به بافر نهان)
- فايلهاي نگاشته در حافظه اصلي
- طراحي سيستم فايل كاراتر
ايجاد حافظه نهان براي ديسك
اين حافظه نهان در اساس بافري است بسيار بزرگ كه مي‌تاند چندين بلاك را در خود جاي دهد . وقتي كه سيستم مي‌خواهد بلاك حاوي ركورد مورد نظر كاربر را بخواند, علاوه بر اين بلاك , تعدادي بلاك ديگر را نيز طي يك عمل واحد انتقال فيزيكي به اين بافر انتقال مي‌دهد . سپس بلاك حاوي ركورد مورد نظر به بافر كوچكتري كه در اختيار سيستم فايل است , منتقل مي‌شود و از اينجا ركورد , در اختيار برنامه كاربر قرار مي‌گيرد
اگر درخواست بعدي خواندن (برنامه كاربر ) به ركورد بلافاصله بعدي و يا ركوردهاي همسايه با ركورد خوانده شده مربوط باشد, در اين صورت ديگر نياز به انجام عمل ورودي/ خروجي در محيط فيزيكي ذخيره سازي نخواهد بود. بدينسان , تعداد دفعات عمل ورودي /خروجي به طول قابل ملاحظه اي كاهش مي‌يابد و از اين رهگذر , پردازش فايل تسريع مي‌شود.
براي پياده سازي اين بافر , يك راه اين است كه بافري بزرگ در حافظه اصلي , (در صورتي كه سيستم تنگناهاي حافظه‌اي نداشته باشد) در منطقه بافرها و يا در ناحيه‌يا خاص در بخشي از حافظه اصلي در نظر گرفته شود. را ه ديگر اينكه , بافر بزرگ در كنترولر دستگاه ذخيره سازي باشد .
در استفاده از اين تكنيك , بايد ملاحظات را منظور داشت از جمله اندازه بافر , نحوه تخصيص آن به فايلها , زمان نوشتن محتواي آن روي ديسك و نيز نحوه پردازش فايل , به ويژه در مورد اختيار بايد توجه داشت كه اگر فايل به طور تصادفي پردازش شود , اين تكنيك باعث كاهش كارايي مي‌شود. زير اساساً براي هنگامي كه پردازش فايل به صور انبوه انجام گيرد طراحي شده است
تکنیک های کاهش زمان درنگ دورانی
تکنیک های کاهش زمان استوانه جویی
