تاریخچه ی:
توصیه پیامبر به دوستی با امام حسین علیه السلام
((یعلی بن مره )) نقل می کند که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:«حسین از من است و من از حسینام. کسی که حسین را دوست بدارد خدا را دوست داشته است.»
((ابوهریره دوسی|ابی هریره )) نیز از پیامبر نقل میکند که چنین دعا میفرمود:«خدایا من حسین را دوست دارم. تو نیز او را و دوستان او را دوست بدار.» و این دعا را سه مرتبه تکرار مینمود.
و نیز میفرمود:«هر کس حسن و حسین را دوست بدارد، مرا دوست داشته و هر کسی با آنان دشمنی کند، با من دشمنی کرده است.»
((براء بن عازب|براء بن عازب )) میگفت:
پیامبر خدا را دیدم که حسین علیه السلام را در آغوش گرفته بود و میفرمود:«خدایا من حسین را دوست دارم. تو نیز او را دوست بدار!»
منابع:
بحار الانوار، ج 43، ص 264، حدیث 17- امالی شیخ مفید.
بحار الانوار، ج 43، ص 264، حدیث 16- امالی مفید.
بحار الانوار، ج 43، ص 315، حدیث 73- فردوس الاخبار دیلمی.
بحار الانوار، ج 43، ص 271، حدیث 35- کامل الزیاره.
مراجعه شود به :
((حمایت های همه جانبه پیامبر))
((محبت امام حسین))
((لقمه های پیامبر در دهان حضرت))
((محبوبترین خلق نزد خدا))
((عترت پیامبر))
((حسین -ع- محبوب خدا))
((محبوب ترین فرد نزد پیامبر))
((امر خداوند بر دوستی حسنین))
((شیفتگی پیامبر نسبت به حسین علیه السلام))
((توصیف عظمت حسین علیه السلام))