تاریخچه ی:
توبه
تفاوت با نگارش: 13
| | هان ای برادر وای خواهر مسلمان! تا دیر نشده توبه کن که وقت تنگ است. ببینید خداوند تعالی با چه لحنی با بندگان خود سخن می‌گوید: | | هان ای برادر وای خواهر مسلمان! تا دیر نشده توبه کن که وقت تنگ است. ببینید خداوند تعالی با چه لحنی با بندگان خود سخن می‌گوید: |
| - | ~~green:الم یأن للذین آمنوا ان تخشع قلوبهم لذکرالله و ما نزل و من الحق؟... |
+ | ~~green:الم یأن للذین آمنوا ان تخشع قلوبهم لذکرالله و ما نزل من الحق؟... |
| | آیا وقت آن نرسیده است که مؤمنان دلهایشان به یاد خدا خاشع گردد و خود در برابر قرآن خاضع شوند؟~~ | | آیا وقت آن نرسیده است که مؤمنان دلهایشان به یاد خدا خاشع گردد و خود در برابر قرآن خاضع شوند؟~~ |
| - | ::{picture file=img/daneshnameh_up/CAK9MNCD.jpg}:: |
+ | ::{picture=CAK9MNCD.jpg}:: |
| | تمام علمای اسلام در وجوب و لزوم توبه اتفاق نظر دارند و در متن قرآن مجید کراراً به آن امر شده است. در آیه 8 سوره تحریم می‌خوانیم: | | تمام علمای اسلام در وجوب و لزوم توبه اتفاق نظر دارند و در متن قرآن مجید کراراً به آن امر شده است. در آیه 8 سوره تحریم می‌خوانیم: |
| | ای کسانی که ایمان آورده‌اید به سوی خدا باز گردید، توبه کنید، توبه‌ای خالص و بی‌شائبه، امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است داخل کند. | | ای کسانی که ایمان آورده‌اید به سوی خدا باز گردید، توبه کنید، توبه‌ای خالص و بی‌شائبه، امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است داخل کند. |
| | همه انبیاء الهی هنگامی که برای هدایت امتهای منحرف مأموریت می‌یافتند یکی از نخستین گامهایشان دعوت به توبه بود، چرا که بدون توبه و شستن لوح دل از نقش گناه، جایی برای نقش توحید و فضائل نیست. | | همه انبیاء الهی هنگامی که برای هدایت امتهای منحرف مأموریت می‌یافتند یکی از نخستین گامهایشان دعوت به توبه بود، چرا که بدون توبه و شستن لوح دل از نقش گناه، جایی برای نقش توحید و فضائل نیست. |
| | علاوه بر این دلیل دلیل عقلی روشنی بر وجوب توبه داریم و آن اینکه عقل حاکم بر این است که در برابر عذاب الهی خواه یقین باشد یا احتمالی باید وسیله نجاتی فراهم ساخت و با توجه به اینکه توبه مهمترین وسیله نجات است، عقل آن را واجب می‌شمرد، چگونه افراد گنهکار خود را از عذاب الهی در دنیا و آخرت می‌توانند محفوظ بشمرند در حالی که توبه نکرده باشند. | | علاوه بر این دلیل دلیل عقلی روشنی بر وجوب توبه داریم و آن اینکه عقل حاکم بر این است که در برابر عذاب الهی خواه یقین باشد یا احتمالی باید وسیله نجاتی فراهم ساخت و با توجه به اینکه توبه مهمترین وسیله نجات است، عقل آن را واجب می‌شمرد، چگونه افراد گنهکار خود را از عذاب الهی در دنیا و آخرت می‌توانند محفوظ بشمرند در حالی که توبه نکرده باشند. |
| | آری! توبه واجب است هم به دلیل صراحت آیات قرآن مجید و هم روایات اسلامی و هم دلیل عقل و از این گذشته وجوب توبه در میان تمام علمای اسلام مسلم و قطعی است. | | آری! توبه واجب است هم به دلیل صراحت آیات قرآن مجید و هم روایات اسلامی و هم دلیل عقل و از این گذشته وجوب توبه در میان تمام علمای اسلام مسلم و قطعی است. |
| | ! نمونه احادیثی در مورد توبه | | ! نمونه احادیثی در مورد توبه |
| | ((پیامبر اکرم)) (ص ) : توبه گذشته ها را مى پوشاند. | | ((پیامبر اکرم)) (ص ) : توبه گذشته ها را مى پوشاند. |
| | (( امام على)) (ع ) : توبه رحمت را فرود مى آورد. | | (( امام على)) (ع ) : توبه رحمت را فرود مى آورد. |
| | هیچ واسطه و شفیعى کاراتر از توبه نیست . | | هیچ واسطه و شفیعى کاراتر از توبه نیست . |
| | توبه خالصانه گناه را مى زداید. | | توبه خالصانه گناه را مى زداید. |
| | پیامبر خدا (ص ) : کسى که از گناه توبه کند مانند کسى است که گناهى نکرده باشد. | | پیامبر خدا (ص ) : کسى که از گناه توبه کند مانند کسى است که گناهى نکرده باشد. |
| | امام على (ع ) : توبه خوب گناه را پاک مى کند. | | امام على (ع ) : توبه خوب گناه را پاک مى کند. |
| | !مقام توبه گر | | !مقام توبه گر |
| | (همانا خداوند توبه گران و پاکیزگان را دوست مى دارد). | | (همانا خداوند توبه گران و پاکیزگان را دوست مى دارد). |
| | (( پیامبر اکرم)) (ص ) : نزد خدا چیزى محبوبتر از مرد یا زن توبه گر نیست . | | (( پیامبر اکرم)) (ص ) : نزد خدا چیزى محبوبتر از مرد یا زن توبه گر نیست . |
| | (( امام باقر)) (ع ) : یکى از محبوبترین بندگان خدا نزد خداوند فتنه گرى است که توبه کند. | | (( امام باقر)) (ع ) : یکى از محبوبترین بندگان خدا نزد خداوند فتنه گرى است که توبه کند. |
| | پیامبر خدا (ص ) : همه آدمیان خطا مى کنند و بهترین خطاکاران توبه کنندگانند. | | پیامبر خدا (ص ) : همه آدمیان خطا مى کنند و بهترین خطاکاران توبه کنندگانند. |
| | هـان ! سـوگـنـد به خدا که شادى خداوند از توبه بنده اش بیشتر است تا شاد شدن مرد از (پیدا کردن ) شترش . | | هـان ! سـوگـنـد به خدا که شادى خداوند از توبه بنده اش بیشتر است تا شاد شدن مرد از (پیدا کردن ) شترش . |
| | امام باقر (ع ) : شادى خداوند از توبه بنده اش بیشتر است تا شادى مردى که در شبى تار شتر و ره توشه خود را گم کند و سپس آن را بیابد. | | امام باقر (ع ) : شادى خداوند از توبه بنده اش بیشتر است تا شادى مردى که در شبى تار شتر و ره توشه خود را گم کند و سپس آن را بیابد. |
| | . | | . |
| | ! نشانه توبه گراز زبان پیامبر | | ! نشانه توبه گراز زبان پیامبر |
| | ~~green:اخلاص عمل براى خدا | | ~~green:اخلاص عمل براى خدا |
| | فرو گذاشتن باطل | | فرو گذاشتن باطل |
| | پایبندى به حق | | پایبندى به حق |
| | شوق وآزمندى به نیکى .~~ | | شوق وآزمندى به نیکى .~~ |
| - | (( امـام سجاد)) (ع ) در مناجاتش |
+ | ! ((امام سجاد )) علیه السلام در مناجاتش |
| | ما را از آنان قرار ده که درختهاى گناهان را در برابر دیدگان دل خود نشاندند و با آب توبه سیرابشان کردند تا آن که برایشان میوه پشیمانى به بار داد. | | ما را از آنان قرار ده که درختهاى گناهان را در برابر دیدگان دل خود نشاندند و با آب توبه سیرابشان کردند تا آن که برایشان میوه پشیمانى به بار داد. |
| | ایـمـنشان گردانیدى .. . | | ایـمـنشان گردانیدى .. . |
| | پس هوشیارى عظیم دست یافتند وجامه خدمتگزارى پوشیدند . | | پس هوشیارى عظیم دست یافتند وجامه خدمتگزارى پوشیدند . |
| | و ما را از آنان قرارده که .. . | | و ما را از آنان قرارده که .. . |
| | پرده هاى آتش خواهشهاى نفس را با ریختن آب توبه کندند و ظرفهاى نادانى را با زلال آب زندگى شستند . | | پرده هاى آتش خواهشهاى نفس را با ریختن آب توبه کندند و ظرفهاى نادانى را با زلال آب زندگى شستند . |
| | !چه زمانی توبه پذیرفته می شود | | !چه زمانی توبه پذیرفته می شود |
| | (کسانى که کارهاى زشت مى کنند و چون مرگشان فرامى رسد مى گویند که اکنون توبه کردیم و نیز آنان که کافر بمیرند, توبه ندارند). | | (کسانى که کارهاى زشت مى کنند و چون مرگشان فرامى رسد مى گویند که اکنون توبه کردیم و نیز آنان که کافر بمیرند, توبه ندارند). |
| - | (کسانى که بعد از ایمان آوردن کافر شدند و بر کفر خود افزودند توبه شان پذیرفته نخواهد شد). |
+ | (کسانى که بعد از ایمان آوردن کافر شدند و بر کفر خود افزودند توبه شان پذیرفته نخواهد شد) |
| - | (( امـام صـادق)) (ع ) در پاسخ به سؤال از آیه ((کسانى که کارهاى زشت مى کنند ...)) ـ : آن زمانى است که امر آخرت رامشاهده کنند. |
+ | ((حضرت امام جعفر صادق علیه السلام |امـام صـادق )) علیه اسلام در پاسخ به سؤال از آیه (کسانى که کارهاى زشت مى کنند ...) آن زمانى است که امر آخرت رامشاهده کنند. |
| | پیامبر خدا (ص ) : هر کس , پیش از مشاهده , توبه کند خداوند توبه اش را مى پذیرد. | | پیامبر خدا (ص ) : هر کس , پیش از مشاهده , توبه کند خداوند توبه اش را مى پذیرد. |
| | خداى تعالى توبه بنده را, پیش از آن که نفسش به شماره افتد, مى پذیرد. | | خداى تعالى توبه بنده را, پیش از آن که نفسش به شماره افتد, مى پذیرد. |
| | (( امام باقر )) (ع ) با دست خود به حلقش اشاره کرد و فرمود: هر گاه جان به این جا برسد عالم (راهى براى ) توبه نداردو جاهل دارد. | | (( امام باقر )) (ع ) با دست خود به حلقش اشاره کرد و فرمود: هر گاه جان به این جا برسد عالم (راهى براى ) توبه نداردو جاهل دارد. |
| - | (( امـام صـادق )) (ع ) بـا دست خویش به گلوى مبارکش اشاره کرده فرمود: هرگاه جان به این جا برسد عالم (راهى به )توبه ندارد.
ـ. |
+ | امـام صـادق (ع ) بـا دست خویش به گلوى مبارکش اشاره کرده فرمود: هرگاه جان به این جا برسد عالم (راهى به )توبه ندارد. |
| - | ـ زمین از حجت تهى نمى ماند مگر چهل روز پیش از روز رستاخیز.
که تا آن زمان ایمان نیاورده باشند سودى ندارد.
ـ امـام رضا (ع ) ـ در پاسخ به این پرسش که : چرا خداوند فرعون را با آن که ایمان آورد و به یگانگى او اقرار کرد غرق ساخت ؟
ـ : زیرا او هنگامى ایمان آورد که عذاب را مشاهده کرد و ایمان آوردن به هنگام مشاهده عذاب پذیرفته نیست .
پشیمانى نوعى توبه است .
ـ امام على (ع ) : پشیمانى یکى از دو توبه است . |
+ | امـام رضا (ع ) در پاسخ به این پرسش که : چرا خداوند فرعون را با آن که ایمان آورد و به یگانگى او اقرار کرد غرق ساخت ؟
زیرا او هنگامى ایمان آورد که عذاب را مشاهده کرد و ایمان آوردن به هنگام مشاهده عذاب پذیرفته نیست . |
| - | پیامبر خدا (ص ) : پشیمانى نوعى توبه است . |
+ | !شیمانى نوعى توبه است
(( امام على)) (ع ) : پشیمانى یکى از دو توبه است .
پیامبر خدا (ص ) : پشیمانى نوعى توبه است . |
| - | ـ امام باقر (ع ) : براى توبه کردن پشیمانى کافى است . |
+ | امام باقر (ع ) : براى توبه کردن پشیمانى کافى است .
با پشیمانى سخت و آمرزش خواهى فراوان , رشته گناهان گذشته را قطع کن . |
| - | ـ ا پشیمانى آمرزش خواهى اان , ره گناهن شته را کن . |
+ | مام على (ع ) : پشیمانى گنه مان آمرزش خواهى است .
یماى از گناه مانع تکر گناه مى ود.
آن ه پیمان شود توبه کرده است , که وبه کند به خدا بازگشته است . |
| - | ـ اما ى ( ) : یا ا گنه هما آر اهى ت . |
+ | !اعترا یقى ه گناه /> گوهى دیگر ب گنا خد اتراف رن که اعما یکو ر ا کراى ت آمیخته اند. |
| - | ـ یما گنه من کا گناه مى د. /> آن ک پیما وه کر است , ر که وبه ن به دا باگت ست . |
+ | (( ام بار)) (ع ) : ب ا سوگن نه ن ک ا گناه مى د ک به آن اعتراف کد.
(( ما ى)) ( ) : تر راستی اثر ارتکب نه ا ناو ى کن. |
| - | ـ یمان دل ناه را م وشاند.
اعترا یى به گناه . />رآن . |
+ | ام باقر (ع ) : سوگند ب خدا که خداوند متعال از مرم جز دو کار نخواسته است : به نعمتهاى او اعتراف کنند تا آنان را نعمت زونتر دد و به گناهان اقرار ورزند تا گناهانشان را بیامرزد.
امـا لـى (ع ) : پـشـیانى , استغفار است , اعتراف به گناه پوزش خاهى است و انکار آن پاى فشردن بر گناه است . |
| - | ((و گهى دیگر به گناه خود اعتراف کردند که اعمال نیکو را با کارهاى زشت آمیخته ان.
امام باقر (ع ) : به خدا سوگند تنها آن کس ا گناه مى هد که به آن اعتراف کند.
ـ اام على (ع ) : اعتراف راستین اثر ارتکاب گناه را نابود مى کد.
ـ مام باقر (ع ) : سوگند به خدا که خداوند متعا از رد جز و کار نخواسته است : به نعمتهاى او اعترا کنند تا آنان را نعمت فزونتر دهد و به گناه اقرار ورزند ا گناهنشان را بیامد.
ـ امـم علـى ( ) : پـشـیمانى , ستغفار ست , اعترا به ناه پوش خواهى است و انکار پاى فشردن ب گنا ست . |
+ | یع و میان گنهکا همن اعتراف است (به گناهان ) وبه او هما ز خواهى اوست . /> گنهکار که به گناه یش اعتراف ورزد هر ا ا مانرار ه ه کار یش با. |
| - | کسى که به گناه (گناهان ـ خ ل ) اعتراف کند توبه کرده است .
ـ شفیع و میانجى گنهکار همان اعتراف اوست (به گناهان ) و توبه او همان پوزش خواهى اوست .
ـ گنهکارى که به گناه خویش اعتراف ورزد بهتر است از فرمانبردارى که به کار خویش ببالد.
ـ چه سزاوار و شایسته است که کسى که پروردگار خویش را شناخته به گناه خویش اعتراف کند .
پایه هاى توبه .
قرآن .
((هر کس پس از ستمش توبه کند و به صلاح آید خداتوبه او را مى پذیرد.
((هـر کـس از شما که از روى نادانى کارى بد کند آن گاه توبه نماید و به صلاح آید بداند که خدا آمرزنده و مهربان است )).
((هـمـانـا من مى آمرزم کسى را که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته انجام دهد و سپس به راه هدایت رود)).
((نـان کـه مرتکب کارهاى بد شدند, آن گاه توبه کردند و ایمان آوردند, بدانند که پروردگار تو پس از توبه آمرزنده و مهربان است )). />((جز ای نیست که توبه از آن کسانى است که به نادانى مرتکب کارهاى زشت مى شوند و زود توبه مى کنند.
ـ پـیـامـبـر خـدا (ص ) : اگـر نشان توبه در توبه گزار آشکار نشود توبه نکرده است , طلبکاران را خشنود سازد, نمازها رااعاده کند, میان مردم فروتنى کند, خود را از شهوات و خواهشهاى نفسانى بدور دارد و با روزه گرفتن گردن خود رانزار کند.
ـ امـام عـلـى (ع ) : تـوبه بر چهار پایه استار است : پشیمانى در دل , آمرزش خاهى به زبان , عمل کردن با اعضاى بدن و تصمیم بر باز نگشتن به گناه .
ـ تـوبه پشیمانى با دل است و آمرزش خواهى با زبان و ترک گناه در عمل و مصمم شدن بر تکرار نکردن آن .
ـ سـتـغـفـار درجـه والا مـقـامان است و نامى است که شش معنا در بر دارد: نخست پشیمانى از گـذشته , دوم تصمیم برترک همیشگى آن , سوم آن که حقوق مردم را به آنان بپردازى ..., چهارم ایـن که حق هر واجبى را که ضایع کرده اى ادا کنى , پنجم این که گوشت برآمده از مال حرام را با انـدوهـهـا آب کنى چندان که پوست به استخوان چسبدو میان آن دو گوشتى تازه روید و ششم آن که سختى طاعت را به تن بچشانى چنا که شیرینى معصیت را به کام او ریخته بودى .
مى طلبم .
ـ در پاسخ به کمیل بن زیاد ک پرسید:مرز استغفار یست ؟
ـ : اى پسر زیاد! توبه .
فرمود: هرگاه بنده مرتکب گناهى شود باید با حرکت دادن بگوید: از خدا آمرزش مى طلبم .
دادن یعنى چه ؟
فرمود: با حرکت دادن لبها و زبان , به طورى ه بخواه حقیقت استغفار را نیز به دنبال داشته باشد.
عـرض کـردم : حـقـیـقت چیست ؟
فرمود: تصدیق در دل و عزم بر بازنگشتن به گناهى که از آن آمرزش خواسته است .
کمیل عرض کرد: هرگاه چنین کند آیا از آمرزش خواهان است ؟
فرمود: نه .. .
زیرا تو هنوز به ریشه و اصل استغفار نرسیده اى .
کیل عرض کرد: پس اصل استغفار یست ؟
فرمود: بازگشت به توبه از گناهى که از آن آمرزش طلبیده اى .
نخستین درجه عابدان است .
سپس , حدیث را با نزدیک به همان مضمون حدیث قبل ادامه مى دهد.
ـ جبران زیاده رویهاى نفس ثمره توبه است . |
+ | ـیـامـبـر خـدا ( ) رمودند اگـر نشان توبه در توبه گزار آشکار نشود توبه نکرده است /> ~~green:طلبکاران را خشنود سازد />نمازها رااعاده کند
میا مردم روتنى کند
ود را از شهوات و خواهشهاى نسانى بدور دارد
با روزه گرفتن گردن خود رانزار کند.~~ |
| | + | !پایه هاى توبه |
| | + | ((امام علی)) (ع) تـوبه بر چهار پایه استوار است |
| | + | ~~green:پشیمانى در دل |
| | + | آمرزش خواهى به زبان |
| | + | عمل کردن با اعضاى بدن |
| | + | تصمیم بر باز نگشتن به گناه ~~ |
| | + | اسـتـغـفـار درجـه والا مـقـامان است و نامى است که پنج معنا در بر دارد |
| | + | ~~green:1- پشیمانى از گـذشته |
| | + | 2- تصمیم برترک همیشگى آن |
| | + | 3- آن که حقوق مردم را به آنان بپردازى ... |
| | + | 4- ایـن که حق هر واجبى را که ضایع کرده اى ادا کنى |
| | + | 5- این که گوشت برآمده از مال حرام را با انـدوهـهـا آب کنى چندان که پوست به استخوان چسبدو میان آن دو گوشتى تازه روید و که سختى طاعت را به تن بچشانى چنان که شیرینى معصیت را به کام او ریخته بودى .~~ |
