تاریخچه ی:
تمرهندی
V{maketoc}
تمبرهندی( نام دیگر آن خرمای هندی) درختی استوایی است که در اصل متعلق به شرق ((آفریقا)) می باشد اما امروزه در بیشتر نواحی گرمسیری ((آسیا)) و ((آمریکای لاتین)) دیده می شود. ارتفاع این درخت به 20 متر می رسد و در نواحی که فاقد هوای خشک هستند ((همیشه سبز)) باقی می ماند.((درخت)) تمبرهندی شامل مغزچوب سخت و قرمز تیره و پوسته نرمتر به رنگ تقریباً زرد می باشد.برگها شامل 10 تا 18 کاسبرگ هستند. این درخت ((میوه)) هایی غلاف مانند تولید می کند که دارای مغز و ((دانه)) های با پوسته سخت می باشد. برای کمک به ((رویش)) دانه ها می توان آنها را خراش داد.
در آشپزی آسیایی و آمریکای لاتین از مغز تمبرهندی بعنوان ((چاشنی)) استفاده می شود و نیز بخش مهمی از(( سس وسترشیر)) محسوب می گردد. مغز میوه جوان بسیار ترش است به همیت علت برای بسیاری از غذاها مناسب است درحالیکه رسیده آن شیرین تر بوده و در دسرها ، نوشیدنیها یا بعنوان غذایی سبک کاربرد دارد. بعلاوه مغز ، برگها و ((پوست)) این درخت کاربردهای پزشکی دارد مثلاً در ((فیلیپین)) بصورت سنتی برای کاهش تب ((مالاریا)) از برگهای آن در ((چای گیاهی)) استفاده می کردند. به سبب تراکم و دوام مغزچوب تمبرهندی از آن در ساخت ((لوازم چوبی منزل)) و کف پوش استفاده می شود.
تمبر هندی درخت محلی ((استان Phetchabun)) ((تایلند)) است.