منو
 صفحه های تصادفی
مرزبند
اتانول
اوضاع اجتماعی در عهد امام سجاد علیه السلام
پانکراتیت
دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی شهید بهشتی
طرفداران اعطای حق رای به زنان
پیرولیز کرکینگ آلکانها
شیمی محلولها
ایزیذور آیزاک رابی
مایع
 کاربر Online
742 کاربر online
تاریخچه ی: تفسیر درست شمول گرایی دینی

در حال مقایسه نگارشها

نگارش واقعی نگارش:1
  • نظریه شمول گرایی به این معنا که هر کس در هر کجای عالم و دارای هر نژاد و ملیتی که باشد، با پیروی از شریعت اسلام می تواند به رستگاری و نجات برسد، نظریه‌ای استوار و پذیرفته است؛ البته این مربوط به دوران پس از نبوت پیامبر گرامی اسلام است. در عصر پیامبران پیشین نیز هر کس در هر جا و با هر نژاد و ملیتی که از شریعت آنان پیروی کرده باشد، راه نجات را پیموده جزو رستگاران خواهد بود.

  • بنابر این شرط اصلی رستگاری بشر در طول تاریخ دو چیز بوده است:
    • الف : ایمان به خدا ، نبوت و شریعت های الهی .
    • ب: عمل خالصانه و و پیروی صادقانه از آن شریعت ها
این است مفاد این آیه که می فرماید : « ان الذین آمنوا و الذین هادوا و النصاری و الصابئین من آمن بالله و الیوم الاخره و عمل صالحا فلهم اجرهم عند ربهم و لا خوف علیهم و لا هم یحزنون، بقره ، 62» کسانی که به آیین اسلام ایمان آورده اند و یهود و نصاری و صابئین هر گاه ایمان راستین به خدا و فیامت داشته و عمل صالح انجام داده اند اجر و پاداش آنان نزد خدا محفوظ است و نه از عذاب قیامت بر آنان بیمی است و نه اندوهگین می شوند. در این آیه زمان قید نشده ولی از آن حجیت اعتبار ادیان یاد شده است. در عصر رسالت استفاده نمی شود زیرا اطلاق آن مقید می گردد و مفاد آن ، این خواهد بود که صرفا خود را مسلمان و یا یهودی و یا نصاری و یا صابئی نامیده مایه رستگاری نیست . نجات و رستگاری در گرو دو چیز است : ایمان حقیقی و عمل صالح و عمل صالح در هر زمان در گرو پیرو آن شریعت الهی مخصوص آن زمان است .

  • اما در مورد کسانی که به شریعت های الهی ایمان نیاورده و در عین حال کارهایی انجام داده اند که مطابق با شریعت های الهی بوده است، هرگاه ایمان نیاوردن آنان نه از سر آگاهی و عناد ، بلکه از روی عدم آگاهی از آن شریعت ها و یا غفلت از آنها بوده و در اعمال نیکی که انجام داده اند، رضای خدا را در نظر داشته اند، می توان گفت در مورد آن اعمال مستحق پاداش خواهند بود. اما اعمالی که مخالف شریعت های آسمانی بوده و او به قصد طاعت انجام داده است، آنچه می توان در این باره گفت این است که او در این عمل خلاف، معذور است و قطعا کیفر داده نخواهد شد ولی به لحاظ کاری که انجام داده شایستگی پاداش را ندارد گرچه ممکن است به لحاظ نیت نیک و حسن فاعلی ( نه حسن فعلی) مورد لطف و کرم خداوند قرار گیرد. این مطلب در زمان پس از بعثت پیامبر اسلام علیه‌السلام نیز در مورد پیروان سایر ادیان الهی صادق است.

منابع

  • علامه محمد حسین طباطبایی ، ج1 ، ص 193
  • استاد مطهری ، عدل الهی ، ص 378- 374
  • علی ربانی گلپایگانی ، تحلیل و نقد پلورالیسم دینی ، ص 50- 48

  • نظریه شمول گرایی به این معنا که هر کس در هر کجای عالم و دارای هر نژاد و ملیتی که باشد، با پیروی از شریعت اسلام می تواند به رستگاری و نجات برسد، نظریه‌ای استوار و پذیرفته است؛ البته این مربوط به دوران پس از نبوت پیامبر گرامی اسلام است. در عصر پیامبران پیشین نیز هر کس در هر جا و با هر نژاد و ملیتی که از شریعت آنان پیروی کرده باشد، راه نجات را پیموده جزو رستگاران خواهد بود.

  • بنابر این شرط اصلی رستگاری بشر در طول تاریخ دو چیز بوده است:
    • الف : ایمان به خدا ، نبوت و شریعت های الهی .
    • ب: عمل خالصانه و و پیروی صادقانه از آن شریعت ها
این است مفاد این آیه که می فرماید : « ان الذین آمنوا و الذین هادوا و النصاری و الصابئین من آمن بالله و الیوم الاخره و عمل صالحا فلهم اجرهم عند ربهم و لا خوف علیهم و لا هم یحزنون، بقره ، 62» کسانی که به آیین اسلام ایمان آورده اند و یهود و نصاری و صابئین هر گاه ایمان راستین به خدا و فیامت داشته و عمل صالح انجام داده اند اجر و پاداش آنان نزد خدا محفوظ است و نه از عذاب قیامت بر آنان بیمی است و نه اندوهگین می شوند. در این آیه زمان قید نشده ولی از آن حجیت اعتبار ادیان یاد شده است. در عصر رسالت استفاده نمی شود زیرا اطلاق آن مقید می گردد و مفاد آن ، این خواهد بود که صرفا خود را مسلمان و یا یهودی و یا نصاری و یا صابئی نامیده مایه رستگاری نیست . نجات و رستگاری در گرو دو چیز است : ایمان حقیقی و عمل صالح و عمل صالح در هر زمان در گرو پیرو آن شریعت الهی مخصوص آن زمان است .

  • اما در مورد کسانی که به شریعت های الهی ایمان نیاورده و در عین حال کارهایی انجام داده اند که مطابق با شریعت های الهی بوده است، هرگاه ایمان نیاوردن آنان نه از سر آگاهی و عناد ، بلکه از روی عدم آگاهی از آن شریعت ها و یا غفلت از آنها بوده و در اعمال نیکی که انجام داده اند، رضای خدا را در نظر داشته اند، می توان گفت در مورد آن اعمال مستحق پاداش خواهند بود. اما اعمالی که مخالف شریعت های آسمانی بوده و او به قصد طاعت انجام داده است، آنچه می توان در این باره گفت این است که او در این عمل خلاف، معذور است و قطعا کیفر داده نخواهد شد ولی به لحاظ کاری که انجام داده شایستگی پاداش را ندارد گرچه ممکن است به لحاظ نیت نیک و حسن فاعلی ( نه حسن فعلی) مورد لطف و کرم خداوند قرار گیرد. این مطلب در زمان پس از بعثت پیامبر اسلام علیه‌السلام نیز در مورد پیروان سایر ادیان الهی صادق است.

منابع

  • علامه محمد حسین طباطبایی ، ج1 ، ص 193
  • استاد مطهری ، عدل الهی ، ص 378- 374
  • علی ربانی گلپایگانی ، تحلیل و نقد پلورالیسم دینی ، ص 50- 48


تاریخ شماره نسخه کاربر توضیح اقدام
 دوشنبه 12 اردیبهشت 1384 [11:53 ]   2   اسماعیل جلمبادانی      جاری 
 دوشنبه 12 اردیبهشت 1384 [11:53 ]   1   اسماعیل جلمبادانی      v  c  d  s 


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..