تاریخچه ی:
تفسیر انتزاعی
V{maketoc}
! تفسیر انتزاعی
تفسیر انتزاعی، ((اجرای)) نسبی یک (( برنامه کامپیوتری)) و دستیابی به اطلاعات در مورد (( معانی |sematics )) ( بعنوان مثال (( ساختار کنترلی)) ، (( جریان اطلاعات)) ( بدون انجام(( محاسبات)) می باشد. تفسیر انتزاعی اغلب توسط (( کامپایلرها)) برای تجزیه و تحلیل برنامه ها و تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک (( بهینه سازی )) یا یک (( تبدیل)) به خصوص ، قابل استفاده هست یا خیر بکار می رود.
تفسیر انتزاعی توسط شخصی به نام (( پاتریک کوسوت )) رسمی شد.
آنچه که توسط برنامه مورد استفاده قرار می گیرد ( اغلب (( مقادیر داده ای)) و (( توابع)) ( در حوزه تفسیر انتزاعی توسط علائم نشان داده می شود و هر علامت این حوزه نشانگر مجموعه ای از مقادیر حقیقی ( واقعی) است.
بعنوان مثال، ما ممکن است علائم انتزاعی « +»، «.» و «-» را برای نشان دادن اعداد مثبت ، صفر و منفی بکار گیریم و سپس نسخه ای انتزاعی از عملگر (( ضرب )) به شکل # * تعریف کنیم که روی مقادیر انتزاعی عمل می کند:
*# | + 0 -
---|-----
+ | + 0 -
0 | 0 0 0
- | - 0 +
تفسیر هنگامی صحت دارد که نتایج علمیات انتزاعی ، تقریب صحیحی از نتایج واقعی باشند.
معنی «یک تقریب صحیح» بستگی به چگونگی استفاده ما از نتایج این تجزیه و تحلیل دارد. اگر در این مثال ، فرض کنیم که مقادیر کوچکتر، از صحت بیشتری برخوردار هستند، آنگاه نتایج صحیح تفسیر عبارتند از:# (a*b) =a#* b#< که در اینجا a# ، نسخه انتزاعی a می باشد و غیره.
اغلب یک (( تفسیر)) ، توسط(( حوزه های )) بکار رفته برای نمایش (( تایپهای اصلی )) و (( مقادیر انتزاعی )) که به (( ثابت ها)) نسبت میدهد ، مشخص می شود. ( که در اینجا منظور از ثابت ها توابعی اولیه همانند * است). تفسیر انواع ساختارها ( مثل توابع تعریف شده توسط کاربر و انواع جمع و ضرب) و عبارات موجود در برنامه را می توان بطور سیستماتیک توسط تعاریف و مقادیر اولیه از قبل تعریف شده در مفسر نتیجه گرفت.
یکی از موارد استفاده متداول تفسیر انتزاعی (( تجزیه و تحلیل استاتیک یا بدون تغییر)) است.
! ابزارها
* (( ASTREE ))
* (( DAEDALUS ))
! همچنین نگاه کنید به
* (( تفسیر استاندارد ))
* (( بررسی مدل ))
!لینک های خارجی
* (( یافتن سایت توسط یابنده سایت))
* (( جستجوی نتایج توسط متاکراولر))