شخصی به نام ابودعامه می گوید: در بیماری حضرت هادی علیه السلام که پایانش شهادت آن حضرت بود به عیادت آن امام رفتم چون خواستم برگردم حضرت فرمود: ای ابو دعامه، الان تو حقی بر من پیدا کردی آیا روایتی برایت بگویم که خوشحال شوی؟ گفتم: چقدر من نیازمند به آن هستم ای پسر رسول خدا.

حضرت فرمود: پدرم از پدرانش نقل کرد که رسول خدا به امیرالمومنین علیه السلام فرمود: ای علی بنویس حضرت پرسید: چه بنویسم؟ پیامبر خدا فرمود: بنویس (بسم الله الرحمن الرحیم الا ایمان ما وقر فی القلوب و صدقته الاعمال و الاسلام ماجری علی اللسان و حلّت به المناکحته) (بنام خداوند بخشنده مهربان، ایمان آن است که در دلها مستقر است و کارها و اعمال انسان آنرا تصدیق می کند ولی اسلام آن است که بر زبان جاری می شود {یعنی گفتن شهادتین اشهد ان لا اله الا الله محمد رسول الله) و بواسطه آن ازدواج حلال می شود {یعنی با گفتن شهادتین یک شخص مسلمان می شود و می تواند با مسلمان دیگر ازدواج کند}

منابع:

بحارالانوار، ج 50، ص 208.

مراجعه شود به:

((تعلیم و تربیت یاران))