| شخصی به نام ابودعامه میگوید: | | شخصی به نام ابودعامه میگوید: |
| گفتم:« سراپا گوشام، ای پسر رسول خدا.» | | گفتم:« سراپا گوشام، ای پسر رسول خدا.» |
| علی علیه السلام پرسید:« چه بنویسم؟» | | علی علیه السلام پرسید:« چه بنویسم؟» |
- | پیامبر خدا فرمود:« بنویس «به نام خداوند بخشنده مهربان. ایمان آن است که در دل جای گیرد و اعمال شخص آنرا تصدیق کند؛ ولی اسلام آن است که بر زبان جاری شود. (یعنی به زبان آوردن شهادتین: اشهد ان لا اله الا الله؛ محمد رسول الله) و به وسیلهی آن ازدواج حلال میشود.( یعنی شخص با گفتن شهادتین مسلمان میشود و میتواند با مسلمان دیگر ازدواج کند.) |
+ | پیامبر خدا فرمود:« بنویس « به نام خداوند بخشنده مهربان. ایمان آن است که در دل جای گیرد و اعمال شخص آنرا تصدیق کند؛ ولی اسلام آن است که بر زبان جاری شود. (یعنی به زبان آوردن شهادتین: اشهد ان لا اله الا الله؛ محمد رسول الله) و به وسیلهی آن ازدواج حلال میشود.»( یعنی شخص با گفتن شهادتین مسلمان میشود و میتواند با مسلمان دیگر ازدواج کند.) !روایاتی درباره ایمان #الإیمان قول باللّسان، و عمل بالأرکان . ایمان گفتن به زبان و عمل به اعضاء و جوارح است. #الإیمان و الحیاء مقرونان فی قرن، و لا یفترقان . ایمان و حیا در یک رسن همراهند، و از یکدیگر جدا نمىشوند. #الإیمان و العلم (و العمل) أخوان توأمان، و رفیقان لا یفترقان : ایمان و علم دو برادر توأم، و دو رفیق که از هم جدا نمىشوند مىباشند. #الإیمان شجرة، أصلها الیقین، و فرعها التّقى، و نورها الحیاء، و ثمرها السّخاء : ایمان درختى است که بیخ آن یقین، و شاخه آن خویشتن دارى، و شکوفه آن حیاء، و میوه آن سخاوت است. #الإیمان و العمل أخوان توأمان، و رفیقان لا یفترقان، لا یقبل اللّه أحدهما إلّا بصاحبه: ایمان و عمل دو برادر توأم با همند، و دو رفیقى هستند که از هم جدا نمىشوند، و خداوند یکى از آنها را نمىپذیرد جز با رفیقش. # أقوى النّاس إیمانا أکثرهم توکّلا على اللّه سبحانه : قوىترین مردم به حسب ایمان بیشترین آنهاست از نظر توکّل بر خداى سبحان. #أقرب النّاس من اللّه سبحانه أحسنهم إیمانا: نزدیکترین مردم به خداى سبحان نیکوترین آنهاست از نظر ایمان. #الإیمان نجاة: ایمان رستگارى است. #ثمرة الإیمان الفوز عند اللّه : ثمره و میوه ایمان پیروزى یافتن در نزد خداست. #ثمرة الإیمان الرّغبة فی دار البقاء : ثمره ایمان میل تمام است به سراى پایدار. #ثلاث من کنّ فیه کمل ایمانه: العقل، و الحلم، و العلم : سه چیز است که در هر که باشد ایمانش کامل خواهد بود عقل، حلم، علم. #ثلاث من کنّ فیه استکمل الإیمان: من إذا رضى لم یخرجه رضاه إلى باطل، و إذا غضب لم یخرجه غضبه عن حقّ، و إذا قدر لم یأخذ ما لیس له :سه صفت است هر که واجد آنها باشد ایمان را کامل ساخته است: کسى که هر گاه خوشنود باشد خوشنودى او او را بسوى باطل نکشاند، (مثل این که شهادت بنا حقّى گوید چون طرف دوست اوست) و چون خشمناک باشد خشم او او را از حق خارج نسازد (مثلا در وقت لزوم شهادت استنکاف کند)، و زمانى که قادر باشد نگیرد آنچه براى او نیست و حق او نمىباشد. #ثلاث من کنّ فیه فقد أکمل الإیمان: العدل فی الغضب و الرّضا، و القصد فی الفقر و الغناء، و اعتدال الخوف و الرّجاء : سه صفت است هر که واجد آنها باشد در حقیقت ایمان را کامل نموده است: عدالت در خشم و خوشنودى، میانه روى در درویشى و توانگرى، و برابر بودن خوف و رجاء (بیم و امید).
!همچنین ببینید: *((امام هادی علیه السلام و سفارش به شکرگزاری نعمت ها))
!منابع: *بحارالانوار، ج 50، ص 208.
|