تاریخچه ی:
تحولات بارز در شیمی
!تاریخچه کشف پدیدههای مهم در شیمی
شیمیدانی که در قرن نوزدهم در کشف پدیدههای مهم شیمی نقش بسزایی ایفا کردهاند:
*داوی: در سال 1800 با استفاده از سیل ولتا ، پدیده الکترولیز را کشف و با ارائه نظریه الکترو شیمیایی خود خصلت الکتریکی ماده و ماهیت پیوند شیمیایی را که بر اساس نظریه اتمی دالتون معین شده بود مشخص کرد و با الکترولیز قلیایی ، فلزات قلیایی را تهیه کرد که سود و پتاس عنصر نیستند بلکه سدیم و پتاسیم جزو عنصرها بوده، سود و پتاس موادی مرکباند.
*دالتون: قانون نسبتهای چندتایی را کشف کرد. در سال 1807 نظریه اتمی معروف خود را ارائه داد. با وضع نشانههای شیمیایی برای عناصر و تعیین فرمول شیمیایی برای ترکیبهای آنها ، جرم نسبی اتمها را معین کرد.
*آووگادرو: در سال 1811 فرضیه مولکولی را درباره گازها بیان کرد.
*برزلیوس: در سال 1813 نشانههای شیمیایی جدید برای عناصر و فرمول نویسی را در شیمی به سبک امروزی متداول کرد و پدیده ایزومری را کشف کرد.
*مندلیف: بین سالهای 1869 تا 1871 جدول تناوبی عناصر را تنظیم کرد و تحولی در آموزش شیمی عمومی بوجود آورد.
*آرنیوس: در سال 1888 نظریه معروف تفکیک یونی الکترولیتها را بیان داشت و بر اساس آن مکانیسم رسانایی الکترولیتی و الکترولیز را روشن ساخت.
*ورنر: در سال 1888 نظریه مهم کوتوردیتاسیون را در مورد توجیه چگونگی تشکیل ترکیبات کمپلکس ارائه داد.
*بکرل ، ماری کوری و پیرکوری : بین سالهای 1896 تا 1898 پدیده رادیواکتیوی طبیعی و چند عنصر رادیواکتیو را کشف کردند.
*پلانک و انیشتن: در سالهای 1900 تا 1905 نظریه کوآنتومی تابشهای الکترو مغناطیسی را برای توجیه نمودار توزیع انرژی تابش جسم سیاه و مشاهدات مربوط به پدیده فتوالکتریک ارائه دادند.
*رادفورد: در سال 1911 ضمن شناسایی ماهیت پرتوهای رادیواکتیو و بمباران ورقههای نازک فلزی توسط ذرات آلفا ، وجود هسته را در درون اتم کشف و مدل منظومه شمسی ـ مانند را برای ساختار اتم پیشنهاد کرد.
*سودی: در سال 1913 با بررسی روی محصولات حاصل از واپاشی رادیواکتیوی اورانیم و توریم ، اولین بار پدیده ایزوتوپی را در مورد سرب کشف کرد.
*بوهر: در سال 1913 بر اساس نظریه پلانک و انیشتن ، خطی بودن طیف نشری اتم هیدروژن و نظریه معروف اتمی خود را درباره ساختمان الکترونی اتم با استفاده از نظریه رادرفورد ارائه داد.
*لویس: در سال 1916 نظر داد آخرین لایه اتم گازهای بیاثر دارای 8 الکترون و بسیار پایدار است و عناصر تمایل دارند ضمن شرکت در واکنشهای شیمیایی لایه ظرفیت خود را به چنین آرایش پایداری برسانند ( قاعده هشتتایی لویس )
*کاسل: در سال 1916 نظریه پیوند یونی را در مورد تشکیل مواد الکترولیت پیشنهاد کرد.
*لویس و لانگمیر: در سال 1919 پیوند کووالانسی بین اتمها را کشف کردند.
*رادرفورد: در سال 1919 با بمباران هستهای سبک توسط ذره آلفا اولین واکنش هستهای مصنوعی را به مرحله اجرا در آورد و وجود پروتون در هسته اتم را کشف کرد.
*سیر گویک و لووری: در سال 1923 دریافته بودن که پیوند کووالانسی بین اتمها به طریقی که امروزه « داتیو » نامیده میشود نیز تشکیل میشود و تشخیص داد که ماهیت پیوند لیگاندها و اتم مرکزی در ترکیبات کمپلکس از این نوع است.
*دوپروی: در سال 1924 خصلت دوگانگی ( موج ـ ذرهای ) را برای الکترون پیشنهاد کرد.
*اولنبک و گوادشمیت: در سال 1925 با بررسی نتایج آزمایشهای اشترن و گرلاخ درباره انحراف بخار نقره در میدان مغناطیسی ، بوجود حرکت اسپینی الکترون در اتم پی بردند.
*هایزنبرگ: در سال 1927 اصل عدم قطعیت را در مورد اندازهگیری دقیق و همزمان سرعت و مکان الکترون در اتم اعلام کرد.
*شرودینگر: در سال 1926 بر اساس نظریه دوبروی ، مدل مکانیک موجی اتم و معادله تابع موج الکترون و اوربیتالهای اتمی را به منظور حل مسائل مربوط به آرایش الکترونی ، انرژی الکترون در ترازهای مختلف انرژی اطراف هسته و تشکیل پیوند بین اتمها ارائه داد.
*هایتلر و لانون: در سال 1927 نظریه پیوند ظرفیت را براساس مدل موجی اتم ارائه دادند.
*پائولنیگ؛: در سال 1931 جهت تطبیق ساختار مولکولهایی که پیوند دوگانه دارند با خواص آنها ، نظریه رزونانس را ارائه داد و مفهوم الکترونگاتیوی اتم را در شیمی وارد کرد.
*مولیکن: در سال 1932 نظریه اوربیتال مولکولی را درباره چگونگی تشکیل پیوند کووالانسی بین اتمها بر اساس طول مدل موجی اتم ارائه داد.
*چادویک: در سال 1932 از طریق انجام واکنشهای هستهای ، وجود نوترون را در هسته اتم کشف کرد.
*قلرو و پترازاک: در سال 1939 « شکافت » هسته اورانیم 235 را کشف کردند.
*بت: در سال 1938 « گداخت هستهای » بین اتمهای سبکی چون کربن و نیتروژن را کشف کرد.
*سالپتر: در سال 1952 « گداخت هستهای » بین اتمهای هیدروژن را کشف کرد.
*اندرسن و بنبریج: از طریق واکنشهای هستهای جیوه را به طلا تبدیل کنند.
*ادوارد تلر در آمریکا: در سال 1952 بمب هیدروژنی را بر اساس گداخت هستههای هیدروژن ساخت.