تاریخچه ی:
تجوید
!مقدمه
منشاء و مبداء و ریشه علم تجوید قرآن همان آیات مربوط به __اقراء__ (یاد دادن قرآن به کسی و پس گرفتن از او را اقراء می گویند) و ترتیل و تلاوت و ((قرائت قرآن)) است که به مرور زمان با ذوق و سلیقه و کوشش و مجاهدت قراء و مقریان (مقری آن است که قرآن را با رعایت همه ی آداب قرائت به دیگران بیاموزد و مرتباً از آنان پس بگیرد) و به پیروی از روش قرائت قراء اولیه «((قراء سبعه))» که از زبان ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله| رسول خدا)) (صل الله علیه واله) ((قرآن)) را شنیده بودند به صورت علمی به نام ((علم تجوید)) یعنی علم خوب خواندن و نیکو تلاوت کردن قرآن تدوین گشت و گسترش پیدا کرد.
!اولین معلمان قرائت قرآن
اولین معلم قرآن خداون متعال است که قرآن را با همین خصوصیت به پیغمبرش اقراء کرده و فرموده است: «__سَِنُقرِئُکَ فَلا تَنْسی__» (سوره اعلی آیه 6) ما قرآن را آنطور برتو می خوانیم و از تو پس می گیریم که هرگز فراموش نکنی.
پس از خداوند متعال، رسول اکرم (ص) اولین مقری است که مامور است قرآن را با ترتیل برای مردم بخواند ( وَ رَتِل الْقُرآنَ تَرْتِیلاً) . و آنگاه یاران و شاگردان رسول خدا (ص) ( و سرآمد همه ی ایشان حضرت علی علیه السلام)؛ اولین شاگردان مکتب وحی، این وظیفه ی مهم را به عهده گرفتند و این رشته ادامه پیدا کرد و علمای قرآن که آنان را قراء ومقریان می گویند طبقه به طبقه و زنجیروار آمدند وعهده دار این امر روحانی گردیدند و هر طبقه و گروه این ودیعه الهی را از طبقه پیشین تحویل گرفت و به طبقه بعد از خود سپرد تا پس از 1400 سال با وساطت هزاران قاری و مقری، وحی آسمانی دست نخورده بماند (... و انا له لحافظون) و صحیح و سالم به دست ما برسد.
در حقیقت سلسله ی قاریا ن قرآن افتخار حفظ و حراست از کلام خدا را طی قرون متوالی داشته اند. و این چه موهبت و افتخار بالایی است که نصیبشان گردیده است.
*احکام قرائت یا ((تجوید))
__الف__- ((قواعد علمی))
#((حروف تهجی)) یا الفبای عربی
##((حروف شمسی و قمری|حروف شمسی))
##((حروف شمسی و قمری|حروف قمری))
##((حروف مقطعه))
##حروف والی
#((مخارج حروف))
##((شناخت دندان ها «قرائت قرآن»| شناخت دندان ها))
###ثنایا
###رَباعیات
###اَنیاب
###اَضراس
###ضواحک
###طواحن
###نواجذ
##((مواضع دستگاهه تکلم))
###حروف حلقی
###حروف لهوی
###حروف شجری
###حروف ضرسی
###حروف لثوی
###حروف نطعی
###حروف ذولقی
###حروف اسلی
###حروف شفوی (شفهی)
#((صفات حروف))
## صفات ذاتی حروف
::||1| جَهر| خلاف (ضد) |2| هَمس::
3| شَدَه| خلاف (ضد) |4| رَخاوه
5| استعلا| خلاف (ضد) |6| استفال
7|اطباق |خلاف (ضد) |8| انفتاح
::9|اصمات| خلاف (ضد) |10|اذلاق||::
##صفات عارضی حروف
###صفیر
###قلقله
###لین
###انحراف
###تکریر
###تفشی
###استطاله
__ب__- ((قواعد تجویدی))
#((علامت ها «قرائت قرآن»| علامت ها))
#((احکام تجوید «قرائت قرآن»| احکام تجوید))
##((احکام ادغام))
###انواع ادغام
##((تفخیم و ترقیق))
##((احکام مد «قرائت قرآن»|احکام مد))
###مد متصل
###مد منفصل
###مد بدل
###مد لازم
###مد سکون عارضی
###مد لین
##((احکام تاء تانیث)) __ة__
##((احکام هاء ضمیر))
###اشباع
###بلااشباع
##((احکام لام))
##((احکام راء))
##((احکام میم ساکن))
##((احکام تنوین و نون ساکن))
###ادغام
###اظهار
###ابدال
###اخفاء
##((احکام غنه))
##((احکام وقف «قرائت قرآن»|احکام وقف))
###علائم وقف
###((سکته «قرائت قرآن»|سکته))
# ((قواعد علمی «قرائت قرآن»| قواعد علمی))
## ((شناخت دندان ها «قرائت قرآن»| شناخت دندان ها))
##((مخارج حروف «قرائت قرآن»| مخارج حروف))
## ((صفات حروف «قرائت قرآن»| صفات حروف))
#((قواعد تجویدی))
##حروف تهجی یا ((الفبای عربی))
##((علامت ها «قرائت قرآن»| علامت ها))
##((احکام تجوید «قرائت قرآن»| احکام تجوید))