پس از پیشروی امام (علیه السلام) تا منطقه عذرا، امام «ع» با سفیانی ملاقات می کند و سفیانی با امام «ع» بیعت می نماید.

جابر بن یزید از امام باقر (علیه السلام) روایت می کند که فرمود: « وقتی به سفیانی خبر می رسد که قائم «ع» از کوفه به سوی او حرکت کرده است، از سپاه خود جدا می شود تا با حضرت مهدی (علیه السلام) ملاقات کند. امام زمان (علیه السلام) نیز خارج می شود و می فرماید: «عمو زاده مرا به نزدم بیاورید! سفیانی به خدمت امام (علیه السلام) می رود در این ملاقات حضرت مهدی (علیه السلام) برای او سخن می گوید و سرانجام سفیانی با امام زمان (علیه السلام) بیعت می کند و به سوی یاران خود باز می گردد.»

پذیرش بیعت سفیانی به آن معناست که در دوران ظهور، راه توبه و بازگشت برای همه حتی برای امثال سفیانی باز است و حضرت مهدی «ع» گذشته کسانی را که از عناد و لجاجت خود دست بردارند نادیده می گیرد.

منابع: ‌بحارالانوار، ج 52، ص 388، حدیث 206- ص 344 حدیث 91

مراجعه شود به:

بیعت شکنی سفیانی

مقابله دو لشکر

ارائه معجزات هنگام مقابله دو سپاه

قتل سفیانی