منو
 کاربر Online
761 کاربر online
تاریخچه ی: بزرگواریهای ویژه حضرت سجاد علیه السلام


خدوند متعال به پیامبرش در قرآن مجید می فرماید: «و انک لعلی خلق عظیم » (4/ قلم) هر آینه تو اخلاق والا و بزرگی هستی، این خلق عظیم حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله) در فرزندان او که جانشینان بر حقش می باشند نیز بروز یافته و هر کدام نمودار صدها فضیلت و کرامت خاص و استثنائی بوده اند.

حضرت زین العابدین (علیه السلام) بالخصوص با توجه به شرائط زندگی و مشی و سلوکشان در جامعه تابلوی زرّین و پر افتخاری ا زکرامتهای استثنائی و بزرگواریهای ویژه ترسیم نموده اند، بخشی از این بزرگواریها در خلال بررسی بعضی از فضائل و کرامتها حضرت و به طور کلی در خلال بررسی ابعاد مختلف زنگی حضرت مورد اشاره قرار گرفت، از قبیل عدم تعرض به «هشام بن اسماعیل » والی مدینه با آ نچه گذشته سلام کردن بر او پیشنهاد بخشیدن مال و اموال تا بدهی خود را پرداخت کند که در ((صبر بی پایان|صبر بی پایان حضرت ))روایت آن نقل شده است.

همچنین برخورد بزرگوارانه و کریمانه حضرت با کنیزانی که موجب افتادن ظرف آب رو صورت حضرت و مجروح شدن آن و یا افتادن سیخهای کباب روی صورت فرزند حضرت که به فوت او منجر شد، که در قسمت ((عفو و گذشت|عفو و گذشت حضرت ))داستان آن بیان گردید. آری حضرت این افراد را در راه خدا آزاد نمود. برخی دیگر از این گونه بزرگواریها منحصر به فرد ((امام سجاد علیه السلام از دیدگاه اصحاب و بزرگان|در رابطه حضرت با بزرگان )) اینک به نمونه های دیگری از کرامتها و بزرگواریهای حضرت می پردازیم.

1ـ امام صادق علیه اسلام می فرمایند: علی بن الحسین صلوات الله علیهما بر گروهی از جزامی ها عبور کردند در حالیکه بر الاغ خود سوار بودند. آن آقایان جزامی ها مشغول صرف صبحانه بودند. و حضرت را به غذا دعوت کردند. حضرت فرمود: اما من اگر روزه دار نبودم حتماً اینکار می کردم. بعد چونکه به منزل رسیدند دستور دادند طعامی طبخ نمایند، دستور عمل شد و همین او کرد بسیار دقّت کنند و در تهیه غذا نسبت بگیرند (یعنی بسیار مراقب باشند که غذای خوبی تهیه شود )، سپس حضرت تمامی آن جزامی ها را دعوت فرمود و آنها آمدند با حضرت غذا (صبحانه با نهار) خوردند و او نیز با آنها غذا تناول فرمود.

در روایت دیگری در همین زمینه آمده است که حضرت وقتی از آنها گذشت فرمود، خداوندمتکبّرین را دوست نمی دارد و لذا برگشت و فرمود من روزه دارم و بعد آنها را به منزل دعوت کردو بعد از اطعام آنان مقداری پول و غذا نیز به آنها اعطا کرد.

2ـ امام صادق علیه اسلام فرمودند: حضرت علی بن الحسین علیه اسلام سفر نمی کردند مگر با رفقائی که حضرت را نمی شناختند و با ایشان شرط می کرد که در آنچه آنان بدان نیاز دارندحضرت خادم آنان باشد. یکبار که حضرت باگروهی مسافرت می کرد مردی ایشانرا دید و شناخت و به آنان گفت: این علی بن الحسین علیه اسلام است. در این حال آنان بسوی حضرت هجوم آوردند و دست و پای ایشان را بوسه باران کرده و گفتند: یابن رسول الله می خواستید ما به آتش جهنم در غلطیم؟ اگر نا خواسته و از سر غفلت دست و یا پای ما نسبت به شما خطائی می کرد آیا ما تا آخر دهر هلاک نمی شدیم؟ راستی چه امری شما را بر این شیوه وا می داشت؟

حضرت فرمود: یکبار من با گروهی مسافرت می کردم که آنان من را می شناختند. از این رو بخاطر رسول الله صلی الله علیه و آله بر خوردی با من کردند و چیزی به من دادند که استحقاق آن را نداشتم. پس من می ترسم که شما نیز مانند آنرا به من اعطا کرده و همان برخورد را با من بنما ئید. از اینرو کتمان امر خودم «نزد من محبوبتر گردید. » در حدثی دیگر در همین ارتباط آمده است که به حضرت گفته شد: چرا هر گاه سفر می کنید اسم خودتان را از سایر رفقا کتمان می کنید؟ جواب فرمود: کرامت دارم که به خاطر رسول الله صلی الله علیه و آله چیزی را بگیرم که مثل آن را اعطا نمی کنم.

و حضرت فرمودند، بخاطر قرابت و نزدیکیم با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هرگز به چیزی متمنع نشده و استفاده ای نبردم.

3ـ «به حضرت گفته شد شما نیکوترین مردم هستید و با مادرتان سر یک سینی و ظرف غذا، غذا نمی خورید در حالیکه ایشان این را آرزو دارند. حضرت فرمود: من کراهت دارم که دستم را به سوی چیزی که قبلاً چشم مادرم به آن سبقت گرفته دراز کنم و در نتیجه عاق شوم. حضرت بعد از این طبقی را روی غذا گاشته و دستش را زیر طبق وارد می کرد و غذا می خورد. » از این روایت شریف به دست می آید که حضرت چگونه بزرگوارانه حرمت و حق مادر خود را (که البته یکی از دایه های حضرت بوده است) مراعات می کرده اند.

4ـ عمر بن علی ابیطالب علیه اسلام نزد عبد الملک مروان در زمینه صدقات (موقوفات) پیامبر صلی الله علیه و آله و امیر المومنین علیه اسلام از حضرت عل بن الحسین علیه اسلام شکایت نمود و گفت: ای امیر المومنین من پسر صدقه دهنده (واقف) هستم و این مرد (حضرت علی بن الحسین علیه السلام بود تا معلوم شود دشمنان دودمان پیامبر نیز از چه مرتبه ای از دنائت و پستی برخوردار بوده اند.

منابع :

بحارالانوار ، ج 46 ، ص 55 ، حدیث 2 و ص 94 حدیث 84 به نقل از اصول کافی

ص 74 حدیث 64 به نقل از امالی ابن الشیخ

ص 93 حدیث 82 به نقل از مناقب و ص 113 به نقل از مناقب

مراجعه شود به:

((بعد اجتماعی امام))

تاریخ شماره نسخه کاربر توضیح اقدام
 سه شنبه 25 مرداد 1384 [08:21 ]   4   شکوفه رنجبری      جاری 
 چهارشنبه 04 خرداد 1384 [11:01 ]   3   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 چهارشنبه 02 دی 1383 [10:22 ]   2   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 شنبه 11 مهر 1383 [09:25 ]   1   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..