در شبی که رسول خدا (صلی الله علیه وآله) از مکه به مدینه هجرت کرد و در آن شب علی (علیه السلام) در بستر پیامبر خوابید.

خداوند به جبرئیل و میکائیل فرمود: من میان شما دو نفر اخوّت و برادری ایجاد کردم، ولی عمر یکی از شما دو نفر راطولانی تر از دیگری قرار دادم، کدام یک از شما دو نفر ایثار می کند در حق برادرش و عمر طولانی را به او می دهد. پس از کلام خداوند هر کدام از جبرئیل و میکائیل زندگی را برگزید و عمر طولانی را برای خودش خواست.

خداوند به آن دو فرشته (جبرئیل و میکائیل) وحی فرستاد که شما چرا همانند علی بن ابی طالب نیستید؟ من میان او و محمد اُخوّت و برادری برقرار ساختم، علی در بستر پیامبر خوابید که جانش را فدای او کند و حیات را برای او خواسته است، شما بسوی او بروید و او را در برابر دشمنانش محافظت کنید.

جبرئیل و میکائیل نزد علی (علیه السلام )آمدند.

جبرئیل در بالای سر و میکائیل پایین پایش قرار گرفت.

جبرئیل می‍گفت: آفرین، آفرین بر تو ای پسر ابوطالب، کیست مانند تو که خداوند بوجود او بر ملائکه اش مباهات کرده است.

بحارالانوار، ج 36، ص 40، حدیث 2 --------- کشف الغمه

مراجعه شود به:

ارتباط با روح القدس