تاریخچه ی:
برادران و خواهران معاویه
تفاوت با نگارش: 6
| !برادر و خواهران معاویه | | !برادر و خواهران معاویه |
- | برادران معاویه:حنظله، یزید، عنبسه و محمد و خواهرانش؛ هند، رمله، جویریه، ام حکم، ام حبیبه و میمونه نام داشتند. |
+ | برادران معاویه:حنظله، یزید، عنبسه و محمد و خواهرانش؛ هند، رمله، جویریه، ام حکم، ((ام حبیبه (رمله دختر ابوسفیان)|ام حبیبه)) و میمونه نام داشتند. |
- | ((حنظله)) در ((جنگ بدر)) کشته شد و ((یزید)) که در روایت های لعن ((ابوسفیان)) و خانواده اش در شمار افراد نفرین شده جای دارد. در دوران خلافت ((ابوبکر)) و ((عمر بن خطاب|عمر)) حاکم ((دمشق)) شد. ((عتبه)) نیز در ((جنگ جمل))، لشگر ((عایشه)) را یاری داد و پس از جنگ به ((مدینه)) گریخت. او پس از مرگ ((عمرو عاص))، استاندار ((بصره)) شد و پسرش ((ولید بن عتبه|ولید))، هنگام ((مرگ معاویه))، فرماندار مدینه بود. ((ام حبیبه - رمله بنت ابوسفیان|ام حبیبه))، معروف ترین خواهر معاویه است. او در مکه اسلام آورد و با همسرش به ((حبشه)) هجرت کرد، ولی شوهرش در آن جا مسیحی شد و ام حبیبه با پیامبر ازدواج کرد. بر اساس برخی از روایت های تاریخی، ام حبیبه پس از مرگ ((عثمان بن عفان|خلیفه سوم))، پیراهن خونین وی را به همراه نامه ای برای معاویه فرستاد. |
+ | ((حنظله)) در ((جنگ بدر)) کشته شد و ((یزید)) که در روایت های لعن ((ابوسفیان)) و خانواده اش در شمار افراد نفرین شده جای دارد. در دوران خلافت ((ابوبکر)) و ((عمر بن خطاب|عمر)) حاکم ((دمشق)) شد. ((عتبه)) نیز در ((جنگ جمل))، لشگر ((عایشه)) را یاری داد و پس از جنگ به ((مدینه)) گریخت. او پس از مرگ ((عمرو عاص))، استاندار ((بصره)) شد و پسرش ((ولید بن عتبه|ولید))، هنگام ((مرگ معاویه))، فرماندار مدینه بود. ام حبیبه، معروف ترین خواهر معاویه است. او در مکه اسلام آورد و با همسرش به ((حبشه)) هجرت کرد، ولی شوهرش در آن جا مسیحی شد و ام حبیبه با پیامبر ازدواج کرد. بر اساس برخی از روایت های تاریخی، ام حبیبه پس از مرگ ((عثمان بن عفان|خلیفه سوم))، پیراهن خونین وی را به همراه نامه ای برای معاویه فرستاد.
!منابع: *شیخ عباس قمی، تتمه المنتهی، ص 44. *انساب الاشراف، ج 5، ص 45. *بحارالانوار، ج 22، ص 202. *انساب الاشراف، ج 2، ص 291. |
- | منابع: | |
- | 1- شیخ عباس قمی، تتمه المنتهی، ص 44. | |
- | 2- انساب الاشراف، ج 5، ص 45. | |
- | 3- بحارالانوار، ج 22، ص 202. | |
- | 4- انساب الاشراف، ج 2، ص 291. | |