بافت

بافت (Texture )نمود و ظاهر یک سطح است از جنبه ی کیفیت قابل لمس آن . به سخن دیگر ، بافت تنها عنصر بصری است که از طریق دیدن ، احساس لمس کردن را در بیننده بر می انگیزد . درآ‏ثار هنری چهار نوع بافت قابل تشخیص اند : واقعی ، ساختگی ، انتزاعی ، ابداعی .

بافت واقعی ، کیفیتی است در رویه ی شیء که از طریق حس لامسه تجربه می شود . این نوع بافت ، عمدتا ً به حوزه ی مجسمه سازی تعلق دارد ، ولی هنرمندانی چون ونگوگ آن را در نقاشی نیز به کار بردند . بعدا ً پیکاسو و براک با ابداع اسلوب تکه چسبانی -در واقع با چسباندن شیء بافت دار بر روی سطح نقاشی – بهره گیری هنری از بافت واقعی را متداول کردند .

هر رویه ای ، به لحاظ روشنی – تیرگی و انعکاس های نور ، دارای ویژگی هایی است .هر گاه این ویژگی ها توسط نقاش عینا ً تقلید شوند ، بافت ساختگی حاصل می آید . نقاشان فلاندری و هلندی سده ی هفدهم در بازنمایی دقیق بافت و جنس موادی چون پارچه ، شیشه ، چوب ، فلز و غیره استاد بودند .

بافت انتزاعی فقط اشاره ای به بافت واقعی و اصلی دارد . به سخن دیگر ، هنرمند بنا بر ضرورت صوری و بیانی خاص ، بافت اصلی را ساده تر و انتزاعی تر می نمایاند . این نوع بافت ، معمولا ً در آثار انتزاعی به کار برده می شود و عاملی موثر در ترکیب بندی است . پیکاسو در بسیاری از نقاشی های خود از چنین بافت هایی استفاده کرده است ( مثلا ً بافتی همانند روزنامه یا چوب ) .

تفاوت بافت ابداعی با بافت انتزاعی در این است که با آنکه اساسا ً از چیزی بر گرفته شده ، سابقه ای برای آن نمی توان یافت . چنین به نظر می آید که هنرمند بافت خاصی را برای مقاصد خود آفریده است . سوررئالیست ها از این نوع بافت برای ایجاد جلوه های شگفت انگیز و تکان دهنده بهره می گرفتند .