حیات انسان در جهان
بدن انسان از 10
28 تا 10
29 (ذرات بنیادی|ذره بنیادی)) که در
هستههای اتمی ،
اتمها ،
مولکولها و
بافتها که به صورت
الکترومغناطیسی برهمکنش میکنند.، ساخته میشوند. جرم آن در حدود 10
4 تا 10
5 گرم ، 10
28 تا 10
29 بار کمتر از جرم یک
ستاره عادی ، مانند خورشید است. از لحاظ جرمی ، بدن ما در مقایسه با
خورشید ، این نزدیکترین ستاره و مهمترین
جرم کیهانی نزدیک به
زمین است.
فرانچسکو آدیسی (Francesco d Assisi) ایتالیایی در
قرون وسطی خورشید را «برادر کوچک انسان» خواند و پس از گذشت 8 قرن ، به سختی میتوانیم توصیفی از رابطه بین
انسان و خورشید بیان کنیم.
خورشید و انسان
خورشید برادر انسان است، به این مفهوم که هردو اولاد یک
سحابی آغازین هستند. اتمهای خورشید و بدن ما ، در
ستارگان قدیمی ، بیشتر از 5x10
9 سال قبل تشکیل شدند، به
فضای بین ستارهای ریخته شدند و بصورت قسمتی از
سحابی پیش خورشیدی آغازین در آمدند. آنها در نتیجه متراکم شدن ، به درون خورشید یا به درون سیارات رفتند و از طریق
فتوسنتز ، به
بیوسفر و از طریق
غذا ، به اندامهای ما وارد شدند.
در مورد
انرژی ، خورشید سرور ما و کل بیوسفر است.
انرژی تابشی خورشید در
مولکولهای حیاتی مانند
شکر ،
پروتئین ،
چربی و ... که به وسیله
گیاهان سبز تولید میشود، ذخیره میشود. اندامهای زنده برای بقای خود از
انرژی شیمیایی استفاده میکنند. این انرژی در نتیجه
اکسیداسیون آزاد شده و در
دمای ثابت ، به حرارت و
کار تبدیل میشود.
انسان یک
مبدل انرژی با دمای ثابت است. یک انسان عادی که با آسودگی در اتاق دراز کشیده است، در هر ساعت حدود 43kcal از سوخت بدن را به انرژی تبدیل میکند. این انرژی ، همان انرژیی است که از اعماق خورشید سرچشمه میگیرد. تابش خورشیدی علاوه بر
بقای شار انرژی موجود در بیوسفر ، شرایط محیطی در روی
کره زمین را نیز کنترل میکند.
تمام احتیاجات انرژی جامعه نوین از
زغال سنگ ،
نفت یا
گاز طبیعی تامین میشود. این سوختهای فسیلی ،
انرژی خورشیدی را ذخیره کردهاند که در زمانهای قدیم ، ته نشین شدهاند. مقدار این سوختها نیز محدود است، در حالی که مصرف انرژی سرانه ، پیوسته در حال افزایش است. بنابراین ،
منابع انرژی دیگری از جمله تابش خورشیدی ، تنها منبع انرژی پایان ناپذیر موجود برای نسلهای بعدی است.
منابع انرژی جامعه نوین
تمام احتیاجات انرژی جامعه نوین از زغال ، نفت یا گاز طبیعی تامین میشود. این
سوخت های فسیلی ، انرژی خورشیدی را ذخیره کردهاند که در زمانهای قدیم ، ته نشین شدهاند. مقدار این سوختها نیز محدود است. در حالی که مصرف انرژی سرانه ، پیوسته در حال افزایش است. منابع انرژی دیگری نیز وجود دارد. لیکن تابش خورشیدی ، تنها منبع انرژی تمیز و پایان ناپذیر موجود برای نسلهای بعدی است.
یک اندام ، پس از این که به مدت چند روز در معرض تابش بیشتر از 100R قرار داشته باشد نسبت به تابش حساس میشود.
دوز تشعشع 500R که در ظرف چندروز جذب شود، برابر 50%
گیاهخواران کشنده است، و 50% دیگر را نازا میکند. این گونه تابشها ، و حتی تابشهایی شدیدتر ، میتوانسته است توسط یک
ابرنواختر ، در فاصله 100
پارسکی یا نزدیکتر به خورشید ، تولید شده باشد. آمار وقوع ابرنواخترها ، نشان میدهد که در مدت 10
8 سال ، دوز مساوی یا بیش از 200R هشت بار ، مساوی یا بیشتر از 500R حدود دو بار ، و واقع شدن تحت تابش بیش از 1000R باید حدود یک بار اتفاق بیفتد. تابش قوی ، میتوانسته است موجب نابودی برخی گونههای معروف
دیرین شناسی شده باشد.
سخن آخر
مغز بشر ، اگر چه در مقام مقایسه با جرم و انرژی اجرام سماوی و
ابعاد جهان کاملا ناچیز است لیکن توانایی درک این جهان را ، که در
فضا و زمان شگفت انگیز است، دارا میباشد. به بیان
بیلز پاسکال: ”انسان
روحی بینهایت بزرگ ، و جسمی بینهایت کوچک دارد.”
مباحث مرتبط با عنوان