واقفیّه گروهی از اصحاب امام کاظم علیه السلام بودند که پس از شهادت او گمراه شدند و اعتقادشان این بود که امام کاظم همچنان زنده است و پس از او امامی نخواهد آمد. آنها مورد لعنت
امام رضا علیه السلام قرار گرفتند و امام رضا راجع به آنها فرمود:« آنها در دنیا گمراه و سرگردان هستند و کافر از دنیا میروند.»
یکی از اصحاب امام نقل کرده است که:
من در هنگام احتضار یکی از واقفیه حاضر بودم. او گفت من کافر باشم اگر
امام کاظم علیه السلام مرده باشد.»
و این نشان میدهد فرمایش حضرت رضا کاملا صحیح است.
امام رضا علیه السلام
شیعیان خود را از همنشینی با واقفیّه منع میفرمود. روزی به محمد بن عاصم فرمود:« شنیدهام که با آنها رفت و آمد داری.»
محمد بن عاصم گفت:« بله. اما مخالف آنها هستم.»
امام فرمود:« با آنها همنشین نباش. خداوند در قرآن فرموده است که:« وقتی می شنوید که آیات خدا را کافر میشوند و آنها را مسخره میکنند، با آنها منشینید.» (سوره نساء آیه 140) پس طبق این آیه، نباید با اهل وقف بنشینی.»
علی بن رباط میگوید: روزی به حضرت رضا علیه السلام عرض کردم:« مردی است که میگوید پدر شما حضرت موسی بن جعفر علیه السلام زنده است.»
امام فرمود:«سبحان الله! جای تعجب است که
رسول خدا از دنیا رحلت فرموده، ولی موسی بن جعفر زنده است! نه. به خدا قسم، پدرم از دنیا رفت و ارثش تقسیم شد و زنهایش شوهر کردند. (اگر زنده بود چنین نمیشد) به خدا او طعم مرگ را چشید، همانطور که
امیرالمؤمنین علی علیه السلام طعم شهادت را چشید.»
منابع: بحار الانوار، ج 48، ص 263، ح 20.
بحار الانوار، ج 48، ص 254، ح 7.
بحار الانوار، ج 49، ص 285، ح 6.