ام سلمه، هند دختر ابوامیه مخزومی،
ام المومنین همسر گرامی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است؛ وی نخست همسر
ابو سلمه مخزومی بود. او و همسرش از سابقین و پیشگامان در اسلام بودند که در
مهاجرت به حبشه شرکت داشتند.
از ابوسلمه چهار فرزند به نام های سلمه، عمر، زینب و درّه دارد؛ آنان پس از بازگشت از حبشه به مکه، هجرت دیگری نیز انجام داده و به مدینه مهاجرت نمودند. ابوسلمه در
جنگ احد زخم مهلکی برداشت و مدتی بعد بر اثر آن درگذشت. ام سلمه بعد از شهادت همسرش و پیش از
جنگ احزاب به همسری پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در آمد؛ او بعد از حضرت خدیجه سلاماللهعلیه برترین و با فضیلت ترین همسران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بوده است.
وی پس از رحلت رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم، پیوستگی خود را با اهل بیت وحی علیه السلام حفظ کرد و در
حادثه سقیفه با
ابوبکر در دفاع ار امیرالمؤمنین پرداخت و به واسطه دفاع از حق امامت علی علیه السلام و حقوق
فاطمه سلاماللهعلیه در مورد
فدک، یک سال از دریافت مستمری محروم گردید.
در خلافت امام علی علیه السلام
عایشه کوشید تا ام سلمه را وادار کند که به گروه مخالفان آن حضرت به پیوندد، اما ام سلمه از پیوستن به آنها سر باز زد و کوشید تا عایشه را از دشمنی با علی علیه السلام و رفتن به
بصره مانع گردد.
ام سلمه مهاجرین و انصار را به پشتیبانی از امام علی علیه السلام تشویق می کرد و پسر عمر را به یاری حضرت فرستاد؛ او پس از شهادت امام علی علیه السلام مبارزه سرسختانه ای را با
معاویه و ناصبیان که علی علیه السلام را در منابر دشنام می دادند آغاز کرد و در نامه ای که به معاویه نوشت او را به واسطه این عمل زشت، نکوهش کرد.
وی آنچنان مورد اعتماد
اهل بیت علیه السلام بود که امام حسین علیه السلام به هنگام عزیمت به کربلا، ودایع مخصوص را به وی سپرد.
او پس از حادثه
کربلا به عزاداری شهدای اهل بیت پرداخت و سرانجام در سال 84 قمری دار فانی را وداع گفت و در قبرستان
بقیع به خاک سپرده شد.
منابع:
الطبقات الکبری، الاصابه، اسد الغابه، معجم الرجال الحدیث، اعلام النساء المومنات