امّ ایمن، نام وی (برکه) و مشهور به امّ ایمن است. وی دختر ثعلبه بن عمرو و از اصحاب پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به شمار می آید؛ وی کنیز ( ((آمنه بنت وهب|آمنه)) ) مادر پیامبر یا کنیز حضرت ((عبدالله بن عبدالمطلب|عبدالله بن عبدالمطلب)) بود که از طریق ارث به ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ))رسیده و دایه حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم شد و در کودکی آن حضرت را پرورش داد؛ این جهت باعث عنایت و محبت فراوان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بود و آن حضرت می فرمود: ام ایمن بعد از مادرم، در حکم مادرم است، او جزو خانواده من است. او صاحب دو هجرت بود، هجرتی به حبشه و هجرتی به مدینه.

رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم پس از ازدواج با ((حضرت خدیجه علیهاسلام))، ام ایمن را آزاد فرمودند؛ او پس از آزادی نخست با عبد بن حارث ازدواج کرد و پسری به نام (ایمن) به دنیا آورد. و بار دیگر، پس از درگذشت شوهرش با ((زید بن حارثه کلبی)) پیمان زناشویی بست و ((اسامة بن زید)) را به دنیا آورد.

او به هنگام رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بیش از اندازه گریست، حضرت زهرا (س) در هنگام داد خواست ((حضرت زهرا و فدک|فدک)) وی را شاهد خود معرفی فرمودند و او به دفاع از حریم ولایت پرداخت؛ از ((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|امام باقر علیه السلام)) نقل است که فرمود: من گواهی می دهم که او از اهل ((بهشت)) است.

ام ایمن پنج یا شش ماه پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در گذشت. ولی ابن سعد روایت کرده است که ام ایمن در سال 24 قمری از دنیا رفته است.

منابع:
الطبقات الکبری، الاستیعاب، اسد الغابه، بحارالانوار، دایرةالمعارف تشیع، اعیان الشیعه