تاریخچه ی:
ام البنین
ام البنین مادر ((حضرت عباس علیه السلام|عباس بن علی علیه السلام)) بود. نام اصلی اش فاطمه و دختر «حزام بن خالد بن ربیعة بن عامر» بود.
روایت شده است که ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام)) به برادرش، ((عقیل بن ابیطالب|عقیل))، که از حسب و نسب اعراب آگاهی داشت، گفت:« برای من همسری را انتخاب کن که فرزندانی شجاع و دلیر بزاید.»
عقیل ام البنین را انتخاب کرد و به امام علی علیه السلام گفت:« با این بانو که از قبیله بنی کلاب است ازدواج کن زیرا که در میان اعراب شجاع تر از پدران او سراغ ندارم.»
و امیرالمؤمنین علیه السلام او را به همسری برگزید.
فرزندان او عباس علیه السلام و ((مبارزه و شهادت عبدالله بن علی بن ابی طالب در روز عاشورا|عبدالله)) و ((مبارزه و شهادت جعفر بن علی بن ابیطالب در روز عاشورا|جعفر)) و ((مبارزه و شهادت عثمان بن علی بن ابیطالب در روز عاشورا|عثمان)) بودند که هر چهار تن در ((کربلا)) به شهادت رسیدند.
ایمان عمیق این بانو را از این جا روشن میشود که وقتی ((بشیر بن عمرو و شهادت در کربلا| بشیر)) به مدینه آمد و خبر شهادت هر چهار فرزندش را به او داد، ام البنین از او سئوال کرد:« فرزندان من و هر کس زیر این آسمان آبی است، فدای ((حضرت امام حسین علیه السلام|حسین)) باد! مرا از حسین خبر بده.»
!منابع:
*قصه کربلا، ص 544، پاورقی 1.
*تنقیح المقال، ج 3، ص 70، از فصل نساء.