« ام البنین» مادر ((پیشینه عباس بن علی بن ابیطالب|عباس بن علی ))علیه السلام، نامش فاطمه دختر« حزام بن خالد بن ربیعة بن عامر» است.

روایت شده است که امیر المؤمنین علیه السلام به برادرش ((عقیل بن ابیطالب|عقیل ))که به انساب عرب عالم بود گفت: برای من همسری را انتخاب کن که فرزندانی شجاع و دلیر بزاید.

عقیل گفت: با این بانو که از قبیله بنی کلاب است ازدواج کن زیرا که در عرب شجاع تراز پدران او سراغ ندارم؛ از این رو امیر المؤمنین علیه السلام او را به همسری برگزید.

فرزندان او عباس علیه السلام که کنیه اش ابوالفضل و ملقب به قمر بنی هاشم است و عبدالله و جعفر و عثمان هستند که هر چهار تن در کربلا به درجه شهادت نایل شدند.

قوت ایمان این بانو را می توان از این قضیه دانست که چون ((بشیر بن عمرو|« بشیر»))به مدینه آمد و خبر شهادت فرزندانش را یکی پس از دیگری می داد، ام البنین از او سئوال می کرد: مرا از ابی عبدالله الحسین خبر ده و چون خبر شهادت فرزندانش را به او داد ام البنین گفت: رگهای قلبم را پاره کردی، فرزندان من و هر کس زیر این آسمان سبز است فدای حسین باد! مرا از حسین آگاه کن.
(1) 1- تنقیح المقال، ج 3، ص 70، از فصل نساء.

منابع: قصه کربلا، ص 544، پاورقی 1.