در زمان حکومت ابوبکر برخی از سران یهود نزد او آمدند و گفتند: تو جانشین پیامبر این امّت هستی؟ گفت: آری گفتند: ما در تورات می بینیم که می گوید جانشینان پیامبران آگاه ترین افراد امت هستند. بما بگو که خداوند سبحان کجاست؟ آیا در آسمان است یا در زمین؟ ابوبکر گفت: خدا در آسمان برعرش است. آنها گفتند: در این صورت زمین از وجود خداوند خالی است و خدا در مکانی هست و در مکانی نیست ؟! ابوبکر گفت: این سخن زنادقه (کافران) است از من دور شو و گرنه می کشمت.

شخص یهودی که پرسش می کرد با شگفتی از ابوبکردور شد در حالتی که اسلام را مسخره می کرد امیرالمؤمنین (علیه السلام)  به او رسید و فرمود: ای یهودی آنچه را پرسیدی و جواب شنیدی من فهمیدم بدان ما معتقدیم که خداوند عزیز و با عظمت، خود مکان را آفریده ولی دارای مکانی نیست و برتر از آن است که مکانی او را در بر گیرد و او در هر مکانی حضور دارد بدون آنکه تماس با آن مکان پیدا کند یا در همسایگی چیزی قرار بگیرد و علم او احاطه به همه چیزهایی دارد که در هر مکانی هست و هیچ چیز از تحت تدبیر او بیرون نیست

آنگاه حضرت افزود: من ترا خبر می دهم از ماجرایی که در کتابهای شما هست و سخن مرا تصدیق می کند اگر آنرا بگویم و تو متوجه شدی به آن ایمان می آوری؟ گفت: بله. حضرت فرمود: آیا شما در برخی از کتابهای خودتان نمی خوانید که روزی موسی بن عمران (علیه السلام )نشسته بود که فرشته ای از مشرق آمد، موسی به او گفت: از کجا آمدی؟ گفت: از سوی خداوند عزیز و با عظمت.

آنگاه فرشته دیگری از مغرب رسید موسی به او گفت: از کجا آمدی؟ گفت : از سوی خداوند عزیز و با عظمت.

آنگاه فرشته دیگری آمد و گفت: من از آسمان هفتم از پیشگاه خداوند عزیز و با عظمت می آیم و آنگاه فرشته ای دیگر آمد و به موسی گفت: از زمین هفتم از پیشگاه خداوند متعال می آیم.

در این هنگام موسی گفت: منزه است خداوندی که هیچ مکانی خالی از او نیست و نسبت به هیچ مکانی نزدیکتر از مکان دیگر نیست.

در این حال یهودی گفت: گواهی می دهم که این حق است و تو سزاوارتر هستی به جانشینی پیامبرت، نسبت به آنکه بر جایگاه او نشسته است.




منابع : بحارالانوار، ج40، ص 248 ------- ارشاد مفید