جناب زراره از حضرت باقر -علیه السلام- نقل می کند که فرمود: «علی بن الحسین- علیه السلام - خانمی را در بعضی از مشاهد مکه مشاهده نمود و نسبت به کمالات او متعجّب شد پس او را برای خود خواستگاری نمود و با او ازدواج کرد و نزد او بود. حضرت دوستی از «
انصار » داشت که از این ازدواج غمگین شد. آن شخص در ارتباط با وضعیت این خانم پرسش نمود و به او اطلاع دادند که او از «آلِ ذِیِ الجدین از بنی شیبان » است.
پس نزد حضرت علی بن الحسین- علیه السلام- آمد و عرض کرد: خداوند من را فدای شما گرداند، پیوسته از این ازدواجی که با این خانم داشتید، در نفس من مسئله ای است و من گفتم: علی بن الحسین با خانمی ناشناخته وصلت کرده است. مردم هم چنین می گویند، دائماً هم از نسبت او می پرسیدم تا اینکه او را شناختم و دانستم از قوم شیبانیه است.
حضرت علی بن الحسین- علیه السلام - فرمودند: هر آینه تو را دارای نظری بهتر از آنچه می بینم، می دانستم. خداوند متعال اسلام را آورد و با آن پستی و فرومایگی را بر طرف نمود و نقصهای اعتباری اجتماعی را به آن اتمام فرمود، و با اسلام سرزنش ها و نکوهش ها را به کرامت تبدیل کرد.
پس سرزنش بر مسلمان نیست؛ هر آینه سرزنش، سرزنش جاهلیت است. اما این خانم چه نام داشته؟ و آیا برای حضرت فرزندی آورده است یا نه؟ چیزی در تاریخ ذکر نشده است.
- برداشتها: ملاک ازدواج و گزینش همسر، شرافت فامیلی و حسب و نسبت نیست.
- اسلام ملاک فضیلت است نه چیز دیگر.
منابع:
بحارالانوار، ج 46،ص 165، حدیث 8
مراجعه شود به:
همسران امام چهارم علیه السلام