پس از جریان نهضت
امام حسین و حادثه
عاشورا و به خاطر عملکرد کاروان اسرا که به
مدینه باز گشته بودند مردم مدینه دست به یک انقلاب عمومی بر علیه سلطه اموی زده و شهر را به تسخیر خود در آوردند. نظر به شرائط خاص آنان انقلاب و شورش های اجتماعی و ناامنی طبیعی که به تبع آن ایجاد می شود در این زمان بسیاری از مردم خانواده ها و همسرهای خود را به خانه حضرت سجاد علیه السلام فرستاده و حضرت آنان را پناه دادند و از آنان پذیرائی نمودند.
« ابن اعرابی » نقل کرده است که: در زمانیکه سپاه
یزید قصد مدینه کرد تا جان و مال و ناموس اهل مدینه را مورد تعرض قرار دهد حضرت علی بن الحسین علیه السلام چهار صد تن را در میان خانه و خاندانش پناه داد تا زمان بازگشت سپاه و خروج آنان از مدینه، این چهار صد نفر را مورد پذیرائی قرار داده. »
باید توجه داشت که کیفیت پذیرائی حضرت از اینان به گونه ای بود که برخی از ایشان گفتند: « ما چنین آسایشی را که در خانه علی بن الحسین علیه السلام دیدیم حتی در خانه پدرمان شاهد نبوده ایم !! »
در بین این خانواده هائی که به حضرت سجاد علیه السلام پناهنده شدند خانواده مروان نیز وجود داشت چرا که در جریانی که به اخراج هزار نفر از بنی امیه منجر شد. «
مروان » ابتدا برای همسر خود که دختر
عثمان بود نزد «
عبدالله بن عمر » در خواست پناهندگی کرد ولی او نپذیرفت.
آنگاه خدمت حضرت زین العابدین آمده و درخواست پناه دادن به خانواده خود را کرد که حضرت پذیرفتند، و خانواده او را در میان خانواده خود جای دادند.
این برخورد حضرت با فردی که پرونده سیاهی از دشمنی و عناد و هتاکی و مبارزه با خاندان اهل بیت دارد، نشانه کمال مروّت و بزرگی و رحمت و عطوفت این ولّی خداست. آری دریای رحمت
امامت است که حتی استمداد این فرد را هم بی پاسخ نمی گذارد.
منابع:
بحارالانوار، ج 46، ص 101 به نقل از کشف الغمه
تاریخ طبری، ج 7، ص 409
مراجعه شود به:
کارهای منحصر به فرد امام سجاد علیه السلام