منو
 کاربر Online
773 کاربر online
تاریخچه ی: امام حسین علیه السلام در سوگ شهادت حضرت عباس

در حال مقایسه نگارشها

نگارش واقعی نگارش:2
حضرت عباس علیه السلام آخرین شهید از اصحاب حسین علیه السلام در کربلا بود و بعد از او کودکانی از آل ابیطالب که سلاح نداشتند شهید شدند.
روز عاشورا، پس از شهادت عباس بن علی علیه السلام، امام حسین علیه السلام به سپاه دشمن حمله کرد و از راست و چپ بر آنان شمشیر می زد و سپاهیان کوفه از مقابلش می گریخت. امام می فرمود:« کجا فرار می کنید؟ شما برادرم را کشتید! کجا فرار می کنید؟ شما بازوی مرا شکستید!»
سپس به خیمه‌ها بازگشت.

img/daneshnameh_up/e/eb/abbas3.jpg



سکینه از پدر سراغ عمویش، عباس، را گرفت. امام خبر شهادت او را به سکینه داد. زینب فریاد بر آورد:« آه برادرم! آه عباس!»
همه ی زنان حرم به گریه در آمدند. امام حسین علیه السلام نیز گریست و اشعاری به این مضمون خواند:« برادرم، ای نور چشم و پاره تنم! تو برای من تکیه‌گاهی مطمئن بودی! ای پسر پدرم! خالصانه رزمیدی تا از پیمانه‌ای که در آن رحیق بهشتی است نوشیدی. ای ماه منیر من، تو در تمام مصائب و سختیها یاورم بودی. بعد از تو زندگی برای ما تلخ است. فردا من و تو در کنار همدیگر خواهیم بود. بدان که به خدا شکایت می برم، به خاطر او صبر می کنم و از تشنگی و سختی به او پناه می برم.»

منابع:

  • قصه کربلا، ص 351.
  • ابصار العین، ص 30.
  • ذریعه النجاة، ص 125.
  • مقتل الحسین مقرم، ص 270.
  • وسیلة الدارین، ص 273.

مراجعه شود به:


عکس پیدا نشد

پس از شهادت عباس بن علی علیه السلام امام حسین علیه السلام بر دشمن حمله کرد و از طرف راست و چپ بر آنان شمشیر می زد و آن سپاه از مقابلش می گریخت و آن حضرت می فرمود: کجا فرار می کنید؟ شما برادرم را کشتید! کجا فرار می کنید؟ شما بازوی مرا شکستید! سپس به تنهایی اول خود باز گشت.

عباس آخرین شهید از اصحاب حسین علیه السلام بود و بعد از او کودکانی از آل ابی طالب که سلاح نداشتند شهید شدند. (1)

در بعضی از کتب آمده است: « هنگامی که عباس و حبیب بن مظاهر شهید شدند آثار شکستگی در چهره امام حسین علیه السلام ظاهر شد، پس با اندوه و غم نشست و اشک بر صورت مبارکش جاری شد. (2)

سکینه نزدیک آمد و از پدر سراغ عمویش عباس را گرفت. امام خبر شهادت او را به سکینه داد، در آن حال زینب فریاد بر آورد: وا اخاه! وا عباساه! واضیعتا بعدک! (3)

در این هنگام زنان حرم به گریه در آمدند و امام حسین علیه السلام گریست و فرمود: واضیعتنا بعدک وا انقطع ظهره! آن گاه اشعاری به این مضمون خواند: « برادرم ای نور چشم و پاره تنم! تو برای من همانند رکنی مطمئن بودی! ای پسر پدرم! خالصانه رزمیدی تا از پیمانه ای که در آن رحیق بهشتی است نوشیدی؛ ای ماه منیر من تو کمکم بودی در تمام مصائب و سختیها، بعد از تو زندگی برای ما تلخ است، فردا من و تو در کنار همدیگر خواهیم بود. بدان که به خدا شکایت می برم و برای او صبر می کنم و از تشنگی و سختی به او پناه می برم.» (4)

1- ابصار العین، ص 30.

2- ذریعه النجاة، ص 125.

3- مقتل الحسین مقرم، ص 270.

4- وسیلة الدارین، ص 273.

منابع: قصه کربلا، ص 351.

مراجعه شود به:

تنهایی امام و یاری با امام سجاد

پیشینه عباس بن علی بن ابیطالب


تاریخ شماره نسخه کاربر توضیح اقدام
 جمعه 30 تیر 1385 [06:00 ]   10   رضا معرب      جاری 
 جمعه 30 تیر 1385 [05:59 ]   9   رضا معرب      v  c  d  s 
 جمعه 30 تیر 1385 [05:58 ]   8   رضا معرب      v  c  d  s 
 جمعه 30 تیر 1385 [05:57 ]   7   رضا معرب      v  c  d  s 
 سه شنبه 26 مهر 1384 [07:13 ]   6   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 دوشنبه 05 اردیبهشت 1384 [07:42 ]   5   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 شنبه 15 اسفند 1383 [15:11 ]   4   امیرمهدی حقیقت      v  c  d  s 
 دوشنبه 18 آبان 1383 [09:43 ]   3   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 دوشنبه 18 آبان 1383 [09:34 ]   2   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 شنبه 03 مرداد 1383 [11:39 ]   1   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..