امام مجتبی علیه السلام نزدیک ارتحال خود محمد بن حنفیه، فرزند
امیرالمومنین علیه السلام را فرا خواند و
حسین علیه السلام را به عنوان امام و جانشین بعد از خود معرفی نمودند.
محمد حنفیه در پاسخ گفت: حسین از نظر علم عالم تر از ما، و از نظر حلم با حلم تر از ما و از نظر خویشی به رسول خدا از ما نزدیک تر است. وی امام بود قبل از آن که پا به دنیا بگذارد؛ و
وحی را قرائت می نمود پیش از آن که به میان مردم بیاید و با آنان سخن بگوید؛ اگر خداوند می دانست در غیر محمد خیری هست محمد را بر نمی گزید.
هنگامی که محمد را به رسالت اختیار نمود و محمد علی را به عنوان امام اختیار کرد و علی تو را بعد از خودش اختیار نمود و تو حسین را بعد از خود به امامت برگزیدی ما تسلیم و راضی هستیم به آنچه که رضایت خدا در آن است.
منابع: بحار الانوار، ج 44، ص 176.