از
امام صادق علیه السلام روایت شده است که حضرت درباره قول خدای تعالی: «
و لقد عهدنا الی ادم من قبل فَنَسیَ » فرموده است: یعنی پیش از این از آدم در مورد کلماتی درباره
محمد و
علی و
فاطمه و
حسن و
حسین و امامان از نسل او عهد و پیمانی رفته بودیم، اما او فراموش کرد.
از امام صادق علیه السلام که درباره قول خدای عزوجل: «
و اذا ابتلی ابراهیم ربٌه بکلمات فا تمهٌن » سؤال شد. که این کلمات چه بود؟
حضرت فرمود: این کلماتی بود که
آدم علیه السلام آنها را از پروردگارش دریافت نمود و بر اثر آنها توبه اش پذیرفته شد.
حضرت آدم گفت: «
اسألک بحق محمد و علی و فاطمة و الحسن و الحسین الاٌ تبت علٌی »؛ یعنی خدایا، تو را به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین می خوانم که توبه مرا بپذیری و خداوند توبه اش را پذیرفت چرا که او بسیار توبه پذیر و مهربان است.
منابع:
- بحارالانوار، ج 24، ص 176، حدیث 7 - بصائر الدرجات، ص 21
- سوره طه، آیه 115.
- سوره بقره، آیه 124.
مراجعه شود به:
