شرح بیماری
تاندونیت و تنوسینوویت عبارت است از التهاب دردناک تاندون (تاندونیت) و پوشش تاندون (تنوسینوویت). غالباً همزمان ایجاد می‌گردند. به‌طور طبیعی رشته‌های تاندون در رشته‌های عضله فرو می‌روند. عضله اسکلتی در هر انتهای خود تاندونی دارد که به استخوان می‌چسبند. نیروی انقباض عضله از طریق تاندون منتقل شده، تولید حرکت می‌کند.
علایم شایع
محدودیت حرکت، حساسیت به لمس و تورم اطراف تاندون ملتهب.
- محل‌های شایع عبارتند از: شانه، آرنج، تاندون آشیل یا عضله دوقلو پشت ساق پا.
- ضعف در تاندون به علت رسوب کلسیمی که غالباً همراه تاندونیت وجود دارند.
علل
- آسیب معمولاً ناشی از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ورزشی سخت
- اختلالات عضلانی ـ اسکلتی شامل نقایص مادرزادی و روماتیسم
- وضعیت قرارگیری نامناسب
عوامل تشدید کننده بیماری
- استفاده بیش از حد از تاندون‌ها و مفاصل خاص در اثر شرکت در مسابقات ورزشی
- حرکت غلط و کشیدگی در طی فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری . به‌طور مثال نگه داشتن و حرکت دادن مکرر یک راکت تنیس به‌طور غلط ممکن است باعث تاندونیت در آرنج گردد (آرنج تنیس بازان).
پیشگیری
- قبل از آغاز یک ورزش، براساس یک برنامه منظم، بدن خود را گرم کرده و فشار بر عضلات را به تدریج افزایش دهید.
- قبل از هر فعالیتی خود را گرم کنید.
- روش‌های مناسب را برای هر ورزشی که تمایل به انجام مرتب آن دارید، یاد بگیرید.
عواقب مورد انتظار
- معمولاً با درمان و استراحت تاندون علاج می‌گردد. بهبودی 6 هفته زمان می‌برد.
عوارض احتمالی
- رسوب‌های کلسیمی بزرگ در تاندون ملتهب که منجر به اختلال دایمی می‌گردد («مفصل منجمد»).
درمان
اصول کلی
- آزمون‌های تشخیصی معمولاً لازم نیستند (رادیوگرافی، رباط‌ها و تاندون‌ها را نشان نمی‌دهد).
- درمان بسته به علت، شدت و طول مدت بیماری فرق می‌کند.
- در صورت وجود درد شدید، سفتی و حساسیت به لمس، ناحیه آسیب‌دیده را تا هنگامی که درد قابل تحمل‌تر گردد، استراحت دهید.
- در مرحله حاد یا پس از تزریق، برروی ناحیه آسیب دیده، کیسه یخ بگذارید.
- وقتی درد کاهش می‌یابد، ممکن است بخواهید به‌طور موقت از اسپلینت برای آسیب اندام فوقانی استفاده کنید؛ برای اندام تحتانی از چوب زیر بغل، عصا یا بریس استفاده کنید.
- بعد از مرحله حاد از گرم کردن استفاده کنید. دوش آب داغ بگیرید؛ در وان حمام غوطه‌ور شوید؛ از کمپرس گرم استفاده کنید؛ از یک لامپ گرم‌کننده یا پوشش گرم‌کننده استفاده کنید.
- انداژهای کشی ممکن است کمک‌کننده باشند.
- تاندونیت مزمن ممکن است مستلزم تغییرات در شیوه زندگی برای پیشگیری از عود تحریک مفصل باشد.
داروها
- داروهای ضد التهاب غیراستروییدی و مسکن‌ها مثل استامینوفن، ایبوپروفن یا آسپیرین
- تزریق بی‌حس کننده‌های موضعی ممکن است توصیه گردد.
- تزریق کورتیزون در تاندون‌های دردناک و کلسیفیه. این امر درد و التهاب را کاهش می‌دهد و اجازه حرکت داده، مانع از منجمد شدن مفصل می‌گردد. البته هرچه تزریقات بیشتری صورت گیرد خطر عوارض جانبی آنها بیشتر می‌شود.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
- به محض بهبود علایم فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های طبیعی خود را از سر بگیرید.
- به محض رفع درد، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های افزایش دامنه حرکت را آغاز کنید.
رژیم غذایی
- رژیم غذایی خاصی ندارد.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید:
- اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علایم تاندونیت را داشته باشید.
- اگر درد و تورم علی‌رغم درمان افزایش یابد.
- اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند.
