تاریخچه ی:
اعجاز لفظی قرآن
نگارش: 1
سبك قرآن نه شعر است و نه نثر. اما شعر نيست براي اينكه وزن و قافيه ندارد. بعلاوه شعر معمولا با نوعي تخيل كه تخيل شاعرانه ناميده مي شود همراه است قوام شعر به مبالغه و اغراق است كه نوعي كذب است در قرآن تخيلات شعري و تشبيههاي خيالي وجود ندارد. در عين حال نثر معمولي هم نيست زيرا نوعي انسجام و آهنگ و موسيقي برخوردار است كه در هيچ سخن نثري تاكنون ديده نشده است مسلمين همواره قرآن را با آهنگهاي مخصوصي تلاوت كرده و ميكنند كه مخصوص قرآن است.
در دستورهاي ديني رسيده است كه قرآن را با آهنگ خوش بخوانيد. ائمه اطهار گاهي قرآن را در خانههاي خود با آهنگي چنان دلربا مي خواندند كه مردم كوچه را متوقف ميكرد هيچ سخن نثري مانند قرآن آهنگ پذير نيست آن هم آهنگهايي مخصوص كه متناسب با عوالم روحاني است نه آهنگي مناسب مجلس لهو. علاوه بر كشورهاي اسلامي كشورهاي غير اسلامي نيز از نظر زيبايي و آهنگ قرآن را در برنامههاي راديويي خويش گنجانيدند. زيبايي قرآن مربوط به يك عصر و دوره نميشود و بسياري از سخنان زيبا مخصوص يك عصر است و با ذائقه يك عصر ديگر جور در نميآيد و يا حداقل مخصوص ذوق و ذائقه يك ملت است كه از فرهنگي مخصوص برخوردار ميباشند، ولي زيبايي قرآن زمان نمي شناسد و نه نژاد و نه فرهنگ مخصوص.
همه مردمي كه با زبان قرآن آشنا شدند آنرا با ذائقه خود مناسب يافتند. هر چه زمان ميگذرد و به هر اندازه ملتهاي مختلف با قرآن آشنا مي شوند بيش از پيش مجذوب زيبايي قرآن مي شوند. يهوديان و مسيحيان متعصب و پيروان برخي از مذاهب ديگر در طول چهارده قرن اسلامي انواع معارضهها براي تضعيف مقام قرآن كردهاند ولي هيچگاه به خود نديدهاند كه از سخنوران ورزيدة خود كمك بگيرند و فرياد مبارزه طلبي قرآن پاسخ گويند و لااقل يك سوره كوچك مانند قرآن بياورند و به جهانيان عرضه دارند.
همچنين در تاريخ اسلام افرادي كه به عناويني مختلف قرآن را كاري بشري جلوه دهند يا افرادي كه به ادعاي پيغمبري برخاستند و سخناني آوردند كه شبيه قرآن باشد اما همه اينها كار بيهوده بوده و فقط عظمت قرآن بالاتر رفته است.
عجيب اين است كه كلام خود پيغمبر كه قرآن بر زبان او جاري شده است، با قرآن متفاوت است. از رسول اكرم سخنان زيادي به صورت خطبه، دعا كلمات قصار و حديث باقي مانده است و در اوج فصاحت است اما به هيچ وجه رنگ و بوي قرآن ندارد. اين خود مي رساند كه قرآن و سخنان فكري پيغمبر از دو منبع جداگانه است.
موضوعاتي كه قرآن مطرح كرده است همه معنوي است توحيد، معاد، نبوت، اخلاق، احكام، مواعظه، قصص، و در عين حال در حد اعلاي زيبايي است اما افراد بشر هنر سخنوري خويش را در يك زمينه انتخاب ميكنند مثل توصيف زيباييهاي طبيعت
هندسه كلمات در قرآن بينظير است، نه كس توانسته يك كلمه قرآن را پس و پيش كند بدون آنكه زيباييهاي آن لطمه وارد سازد و نه كسي توانسته مانند آن بسازد. قرآن از اين جهت مانند يك ساختمان زيباست كه نه كسي بتواند با جابجا كردن و تغيير دادن آنرا زيباتر كند و نه بتواند بهتر از آن و يا مانند آنرا بسازد. سبك و اسلوب قرآن نه سابقه دارد كه قبلا كسي با اين سبك سخن گفته است و نه لاحقه يعني كسي كه با همه دعوتها و مبارزه طلبيهاي قرآن توانسته است با آن رقابت كند و يا از آن تقليد نمايد.
تحدي قرآن و مبارزه طلبي او هنوز هم همچنان مانند كوه پا برجاست و براي هميشه باقي خواهد بود. امروز هم همة مسلمانان با ايمان مردم جهان را دعوت ميكنند كه در اين مسابقة شركت كنند و اگر مثل و مانند براي قرآن پيدا شد، آنها از دعوي و ايمان خود صرفنظر مي كنند و اطمينان دارند كه چنين چيزي ميسر نيست.