اعتکاف از اصطلاحات
فقه اسلامی و به معنی اقامت طولانی در یکی از
مساجد جامع به منظور عبادت است و از جمله عبادتهایی است که سابقه تاریخی فراوانی دارد. بسیاری از پیامبران و موحدان برای راز و نیاز با خداوند و تهذیب نفس و تقویت روح به مدت طولانی در نقطهای معین و به دور از زندگی مادی اقامت میگزیدند.
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نیز پس از
بعثت، به این سنت دیرینه عمل میفرمود و همه ساله در دهه سوم
ماه رمضان در
مسجد النبی در
مدینه چادری بر پا میکرد، در آنجا معتکف میشد و به عبادت میپرداخت.
بهترین مکانها برای اعتکاف،
مسجد الحرام،
مسجد النبی،
مسجد کوفه،
مسجد بصره، است و پس از آنها، مساجد جامع شهرها. اعتکاف از جمله عبادتهای مستحب مؤکد در اسلام است.
در ایام اعتکاف، مباشرت با همسر و بیرون رفتن از مسجد به مدت طولانی و برای کارهای غیر ضروری مجاز نیست. ایام اعتکاف، دهه آخر ماه رمضان و نیز ایام البیض (سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم)
ماه رجب است.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است:«ثواب اعتکاف در ماه رمضان، برابر با ثواب دو حج و عمره است.»
منابع:
جواهر الکلام، ج 17، ص 159؛ تحریر الوسیله، ج 304؛
بحارالانوار، ج 97، ص 128