((عبدالله بن عمر)) می گوید:
روزی پدرم از من پرسید:« بهترین فرد پس از ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله)) کیست؟ »
گفتم:« کسی است که خداوند آنچه را بر مردم حرام کرده، برای او حلال کرده باشد و آنچه را برای مردم حلال کرده برای او حرام کرده باشد. »
پدرم گفت:« به خدا سوگند، راست گفتی. بر ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی بن ابی طالب))، ((صدقه|صدقه)) حرام بود ولی برای مردم حلال بود، و بر مردم، وارد شدن به مسجد با حالت جنابت حرام بود ولی بر او حلال بود. درهای خانه‌‌هایی که به ((مسجد رسول خدا)) راه داشت بسته شد ولی در خانه علی علیه السلام بسته نشد.»

!منابع:
*بحارالانوار، ج 40، ص 120، حدیث 6 -------- امالی طوسی

!مراجعه شود به:
*((اعتراف معاویه به اعلم بودن حضرت علی علیه السلام))
*((اعتراف عمر به برتری ایمان علی علیه السلام))
*((اعتراف عمر به برتری حضرت علی علیه السلام))
*((اعتراف عمر به حقانیت حضرت علی علیه السلام و غصب مقام او))
*((اعتراف عمر به ولایت حضرت علی علیه السلام بر مومنان))