عبدالله بن عمر می گوید:
روزی پدرم از من پرسید:« بهترین فرد پس از
رسول خدا صلی الله علیه و آله کیست؟ »
گفتم:« کسی است که خداوند آنچه را بر مردم حرام کرده، برای او حلال کرده باشد و آنچه را برای مردم حلال کرده برای او حرام کرده باشد. »
پدرم گفت:« به خدا سوگند، راست گفتی. بر
علی بن ابی طالب،
صدقه حرام بود ولی برای مردم حلال بود، و بر مردم، وارد شدن به مسجد با حالت جنابت حرام بود ولی بر او حلال بود. درهای خانههایی که به
مسجد رسول خدا راه داشت بسته شد ولی در خانه علی علیه السلام بسته نشد.»
منابع:
- بحارالانوار، ج 40، ص 120، حدیث 6 -------- امالی طوسی
مراجعه شود به: