عبدالله بن عمر می گوید: پدرم از من پرسید: پسرم بهترین مردم پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله کیست؟
گفتم: او کسی است که خداوند برای او حلال کرده باشد آنچه را بر مردم حرام کرده است و حرام کرده باشد بر او آنچه را برای مردم حلال کرده باشد.
پدرم گفت: به خدا سوگند، راست گفتی بر علی بن ابی طالب علیه السلام
صدقه حرام بود ولی برای مردم حلال بود و بر مردم وارد شدن به مسجد با حالت جنابت و ناپاکی حرام بود ولی بر علی علیه السلام حلال بود و درهای خانه هایی که به مسجد رسول خدا راه داشت بسته شد ولی در خانه علی علیه السلام بسته نشد.
منابع: بحارالانوار، ج 40، ص 120، حدیث 6 -------- امالی طوسی
مراجعه شود به:
اعتراف معاویه به اعلم بودن حضرت علی علیه السلام
اعتراف عمر به برتری ایمان علی علیه السلام
اعتراف عمر به برتری حضرت علی علیه السلام
اعتراف عمر به حقانیت حضرت علی علیه السلام و غصب مقام او
اعتراف عمر به ولایت حضرت علی علیه السلام بر مومنان