انس بن مالک می گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله روزی بر در خانه نشسته بودند و علی بن ابی طالب علیه السلام نیز در حضور پیامبر بودند که پیر مردی از راه رسید و بر رسول خدا صلی الله علیه و آله سلام کرد و رفت.
پیامبر خدا به علی علیه السلام فرمود: آیا پیر مرد را می شناسی؟
علی علیه السلام گفت: او را نمی شناسم، پیامبر فرمود: این
ابلیس است
حضرت علی علیه السلام گفت: ای رسول خدا اگر می دانستم که ابلیس است با شمشیری ضربتی به او می زدم و امت ترا از او رها می ساختم.
با این جمله علی علیه السلام، ابلیس برگشت و به علی علیه السلام گفت: ای ابوالحسن، در این کاری که می خواستی انجام بدهی به من ستم کردی آیا گفتار خداوند متعال را نشنیدی که به من می فرماید: « و شارکهم فی الاموال و الاولاد» (سوره بنی اسرائیل آیه 64) (و اموال و اولاد با آنها (پیروان شیطان) شریک شو ) به خدا سوگند هر کس که ترا دوست بدارد در درست شدن نطفه اش دخالت و شراکتی ندارم.
منابع :
بحارالانوار، ج 39، ص 166، حدیث5 ----------- محاسن
مراجعه شود به:
محبوبیت علی علیه السلام و دوستانش نزد خداوند